Άννα Ανδριανού: «Ο αδελφός μου «έφυγε» πολύ νωρίς σε τροχαίο με τη μηχανή του»

Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση προχώρησε η Άννα Ανδριανού στην εφημερίδα On Time Σαββατοκύριακο και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου. Μέσα σε όλα, μάλιστα, η δημοφιλής καλλιτέχνιδα αναφέρθηκε στην δύσκολη διαχείριση της απώλειας των αγαπημένων της γονιών αλλά και εκείνη του αδελφού της σε νεαρή ηλικία.

Πως είναι να έχεις ζήσει με γονείς – ασχέτως του αν χώρισαν, όταν ήσουν δύο χρόνων, μου είχες πει ότι εξακολούθησαν να έχουν πολύ καλές φιλικές σχέσεις – που είχαν ανοιχτούς ορίζοντες, καθώς η μητέρα σου ήταν δραστήρια επιχειρηματίας και είχε διαβάσει πάρα πολύ ενώ ο πατέρας σου, Νίκος Βασταρδής ήταν ένας σπουδαίος δάσκαλος και φιλόσοφος της ζωής;

Όντως, έμειναν φίλοι και μετά τον χωρισμό τους και δεν ένιωσα ποτέ άσχημα. Το ίδιο όμορφα ένιωσα και με την οικογένεια του πατέρα μου, όταν παντρεύτηκε την Έντα – την έχασα πριν από δυο χρόνια. Ήταν πολύ σημαντικός άνθρωπός και εξαιρετική ζωγράφος, κι έναν τον αδελφό μου, ο οποίος δυστυχώς «έφυγε» πολύ νωρίς, μόλις δεκαοκτώ χρόνων, σε τροχαίο με τη μηχανή του. Μεγάλωσα θαυμάσια. Είναι εξαιρετικό γιατί μεγαλώνεις με ελευθερία, ενώ παράλληλα υπάρχουν και όρια, αλλά μου έλεγαν «αυτό δεν στο λέω εγώ, η ζωή θα στο μάθει».

Και ο πατέρας μου πάντα μου τόνιζε: «Εγώ δεν θα σου πω ποτέ τι θα κάνεις. Θα κάνεις κάθε φορά αυτό που θέλεις μόνο που, για να ξέρεις να το διαλέξεις, θα μετράς από πριν τα συν και τα πλην, γιατί δεν υπάρχει τίποτα, όσο καλό κι αν είναι, που να μην έχει και τις αρνητικές του πλευρές. Αν λοιπόν θεωρείς ότι το τίμημα της κάθε απόφασης σου μπορείς να το βιώσεις και να το αντέξεις, κάνε το, αλλά θα το πληρώσεις». Μεγάλωσα μέσα σε μια οικογένεια που ήταν εντελώς αντισυμβατική και με πάρα πολύ υψηλό ήθος, γιατί πιστεύω ότι μόνο μια αντισυμβατική οικογένεια μπορεί να έχει πολύ υψηλό ήθος.

Κι αυτό γιατί το ήθος δεν είναι πια κοινωνικό. Αντισυμβατικός δεν είναι κάποιος που «χτυπάει» τις συμβάσεις για να κάνει ό,τι γουστάρει. Είναι κάποιος που έχει έναν πολύ μεγάλο «κόφτη» στο ό,τι του γουστάρει αλλά τον έχει εσωτερικά, μόνος του. Όχι για να γίνει αρεστός, όχι γιατί έχει ταμπού, αλλά γιατί ο άνθρωπος από μόνος του είναι πνευματικό ον. Μέσα του έχει βαθύτατα την αίσθηση του δικαίου και του αληθινού ήθους.