Ανδρέας Λάμπρου: «Έμαθα ότι είμαι υιοθετημένος στα 30, τη βιολογική μου μητέρα τη λέω «θεία» ακόμα και τώρα, για πάντα θα είναι η θεία μου»
"Ρώτησα τη γυναίκα μου αν ισχύει. Την πρώτη φορά μου είπε "δεν ξέρω τίποτα", παρ' όλο που ήξερε. Τη δεύτερη φορά μου είπε την αλήθεια, το ψυχανεμιζόμουν", εξομολογείται ο γνωστός τραγουδοποιός.
Συνέντευξη στην εφημερίδα OnTime Σαββατοκύριακο και τη δημοσιογράφο Ρενέ Σαραντινού παραχώρησε ο Ανδρέας Λάμπρου. Ο γνωστός τραγουδοποιός των επιτυχιών μίλησε για τον Γολγοθά που πέρασε με τον καρκίνο και τον τρόπο με τον οποίο έμαθε πως είναι υιοθετημένος.
«Πέρασα καρκίνο. Ευτυχώς το αντιμετώπισα γρήγορα και άμεσα. Εν συνεχεία πέρασα κρίσεις πανικού και κατάθλιψη. Ήταν απόρροια της κούρασης και του όλου τρεξίματος αλλά κυρίως λόγω της απόρριψης της δουλειάς μου. Μπορεί να πέτυχα 10 πράγματα αλλά όταν έχω προσπαθήσει για 100, υπάρχει ζόρι», δηλώνει ο Ανδρέας Λάμπρου.
«Πήγα να πλύνω τα δόντια μου μια μέρα και έφευγαν τα ούλα. Πήγα στον οδοντίατρο και μου είπε ότι δεν είναι δική του ειδικότητα. Ξεκίνησα θεραπεία για να το αντιμετωπίσω. Είχε να κάνει με τον οργανισμό γενικότερα», εξομολογείται στη συνέχεια ο επιτυχημένος τραγουδοποιός.
Για το θέμα της υιοθεσίας ο Ανδρέας Λάμπρου παραδέχεται: «Το έμαθα σε ηλικία 30 ετών, πολύ αργά. Ψυχανεμιζόμουν διάφορα χωρίς να έχω όμως αποδείξεις. Ρώτησα τη γυναίκα μου αν ισχύει κάτι τέτοιο. Την πρώτη φορά μου είπε «δεν ξέρω τίποτα», παρ’ όλο που ήξερε».
«Είχε συζητηθεί, το ήξεραν όλοι εκτός από εμένα. Τη δεύτερη φορά μού είπε πως η αλήθεια είναι αυτό που ψυχανεμίζομαι. Ήταν καλό το ότι μου το είπε, γιατί έπρεπε να ξέρω την αλήθεια της ζωής μου. Όταν το πρωτοέμαθα, ένιωθα περίεργα το πρώτο διάστημα, έκλαιγα στο μαξιλάρι μου τις πρώτες μέρες», εξομολογείται στη συνέχεια.
«Τη βιολογική μου μητέρα τη λέω «θεία» ακόμη και τώρα. Για πάντα θα είναι η θεία μου, γιατί γονιός δεν είναι αυτός που σε γεννάει αλλά αυτός που σε μεγαλώνει», καταλήγει επί του θέματος ο Ανδρέας Λάμπρου στην OnTime.