Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Αιμιλία Υψηλάντη, αυτή την εβδομάδα, στο περιοδικό Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου. Μεταξύ άλλων, δε, η έμπειρη ηθοποιός του θεάτρου και της τηλεόρασης μίλησε για την διάθεση να μην αποχωρήσει σύντομα από το σανίδι αλλά και τις οικονομικές της απολαβές.
Είστε από τους ηθοποιούς που λένε ότι θέλουν να παίζουν όσο βαστούν τα πόδια τους;
Δεν μπορώ να ξέρω, ακόμη θέλω να παίζω πάντως. Έχω και ένα θέατρο που θέλω να είμαι εκεί. Για εμένα το θέατρο είναι ζωή, το να μην παίξω και να καθίσω στο σπίτι μου, είναι κάτι που δεν το θέλω. Θα το έκανα μόνο αν είχα κάποιες άλλες επιλογές. Εγώ όμως μόνο τη δουλειά μου έχω, που με κάνει να αισθάνομαι καλά. Υπάρχουν άνθρωποι που τους ενδιαφέρουν και άλλα πράγματα, οπότε καλώς αποσύρονται από το επάγγελμα. Εγώ, δεν είμαι αυτού του είδους. Θα ήθελα να παίζω, αλλά πλέον με κάποια οικονομία δυνάμεων, γιατί δεν μπορώ να κάνω αυτό που έκανα παλιότερα. Όταν δηλαδή ήμουν από το πρωί μέχρι το βράδυ στο θέατρο.
Πολλοί συνάδελφοί σας έχασαν χρήματα όταν αποφάσισαν να κάνουν θεατρικές παραγωγές. Εσάς σας έτυχε κάτι τέτοιο;
Δεν γίνεται να κάνεις θέατρο και να μην έχεις διαρκώς τη βάση των οικονομικών προβλημάτων.
Καταφέρατε να αποκτήσετε ένα κομπόδεμα;
Όχι βεβαίως δεν κατάφερα να αποκτήσω κανένα κομπόδεμα. Φτιάχνουν οι άνθρωποι κομποδέματα; Αυτό είναι παλιά αντίληψη. Αυτά συνέβαιναν σε κάποιες παλιές περιπτώσεις.