Ο Βασίλης Παλαιολόγος μιλά στο περιοδικό Λοιπόν και στη Ρενέ Σαραντινού για την απώλεια που βίωσε πριν από λίγες ημέρες με το χαμό του πατέρα του, τρία χρόνια μετά το θάνατο της μητέρας του.
Πριν λίγες ημέρες βίωσες μια μεγάλη απώλεια… «Πριν λίγες ημέρες βίωσα μια τεράστια απώλεια, το χαμό του πατέρα μου. Αυτή η ζωή και όλοι θα το περάσουμε… Έγινε με απόσταση 3 ετών από το θάνατο της μητέρας μου. Μάλλον δεν άντεξε χώρια από τη μάνα μου, ήταν μεγάλη απώλεια για αυτόν. Εδώ κόπηκαν οι ρίζες μου, αισθάνομαι ορφανός, παρόλο που είμαι μεγάλο παιδί, ο πατέρας και η μάνα είναι πάντα γονείς, μέχρι 190 χρονών. Πήραμε αρχές από την οικογένεια, κι εγώ και τα δυο μου αδέλφια, είχαμε μεγάλο δέσιμο. Είμαι παραδοσιακός και συναισθηματικός, γουστάρω να το βιώνω, εννοείται ότι κλαίω πολύ, προσεύχομαι και θέλω να με φυλάνε, αισθάνομαι ότι είναι κάπου εδώ γύρω μου και με προσέχουν. Την απώλεια τη διαχειρίζεσαι με το χρόνο. Τώρα δεν θα λέω πια ότι θα κατέβω στο χωριό για να δω τον πατέρα μου. Ήμουν στις τελευταίες τους στιγμές δίπλα τους συνέχεια…»
Βρισκόσουν στο πλευρό των γονιών σου τις τελευταίες στιγμές της ζωής τους; «Ναι, βρισκόμουν δίπλα τους. Η μητέρα μου, μόλις είχε βγει από την εντατική, ήμουν δίπλα της και κατάλαβα ότι θα «έφευγε» λίγο μετά, το αισθάνθηκα. Οι γονείς μου «έφυγαν» σχεδόν με τον ίδιο τρόπο.»