Ο Λάμπρος Κτεναβός εξομολογείται για το “Κόκκινο ποτάμι” – Η σκηνή που δεν θα ξεχάσει ποτέ

Στο περιοδικό “TV O’CLOCK” και τη Μαριάνθη Καπετάνου έδωσε συνέντευξη ο Λάμπρος Κτεναβός, ο οποίος υποδύεται τον “Οσμάν” στη σειρά του Μανούσου Μανουσάκη “Το κόκκινο ποτάμι”. Ο ηθοποιός μίλησε για το ρόλο του, τη σκηνή που δεν θα ξεχάσει ποτέ, ενώ αναφέρεται και στη νέα καθημερινότητά του λόγω των μέτρων κατά του κορονοϊού.

Πώς βιώνεις την επιτυχία της σειράς;

Χαίρομαι με όλο αυτό. Βιώνω την αναγνώριση με γλυκό τρόπο και με χαροποιεί ιδιαίτερα πως ο κόσμος στο σύνολό του αναγνωρίζει την αξία της δουλειάς μου.

Υπήρξε κάτι που σε άγχωσε στην αρχή, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τις απαιτήσεις που έχει μια τέτοια παραγωγή;

Ένιωσα φόβο όσον αφορά τα τουρκικά, που έπρεπε να μάθω για τις ανάγκες της σειράς. Ήξερα πως ο ρόλος έχει απαιτήσεις, αλλά ο Μανούσος Μανουσάκης δεν σε αφήνει να νιώσεις φόβο.

Ο ήρωας που υποδύεσαι, ο Οσμάν, είναι μια προσωπικότητα με ένα άρρωστο ψυχολογικό προφίλ. Πες μας λίγα λόγια γι’ αυτόν…

Ο Οσμάν χαρακτηρίζεται από αίσθημα κατωτερότητας. Είναι ένας ακραία εγωκεντρικός χαρακτήρας, που κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να ανέλθει ανορθόδοξα, συντρίβοντας όποιον βρεθεί μπροστά του.

Το μίσος του για τους Πόντιους είναι έκδηλο. Πώς θα εκφραστεί αυτό στη συνέχεια της σειράς;

Είναι σαν να προοικονομώ τι θα γίνει στα παρακάτω επεισόδια. Αλλά σίγουρα το μίσος θα κυριαρχήσει, κυρίως από την πλευρά των Τούρκων γενικότερα.

Δυσκολεύτηκες να προσεγγίσεις αυτό το ρόλο;

Ο Οσμάν είναι ένας χαρακτήρας που δρα εν βρασμώ. Αυτό κάνει το ρόλο δύσκολο, θέλει ετοιμότητα, τόσο σε σωματικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο.

Ποια σκηνή από αυτές που έχουν γυριστεί μέχρι τώρα σε άγγιξε – συγκλόνισε περισσότερο;

Μια σκηνή με τον Στέφανο Κυριακίδη (Θεόκλητος), που τον βασανίζει ο Οσμάν, θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μου.

Πώς είναι η καθημερινότητά σου τώρα που τα γυρίσματα έχουν διακοπεί λόγω κορονοϊού;

Μένουμε σπίτι με την οικογένειά μου και περιμένουμε τις εξελίξεις. Προσπαθούμε να γεμίσουμε το χρόνο μας δημιουργικά, κερδίζουμε το χρόνο που χάσαμε πριν λόγω φόρτου εργασίας και επικοινωνούμε με τους δικούς μας μέσω της τεχνολογίας.