Άγριες Μέλισσες: Η σχέση τους στην κόψη του ξυραφιού

«Ο Λευτέρης Μεγαρίτης είναι ένας χαρακτήρας καθαρός και ειλικρινής, που βλέπει τον κόσμο γεμάτος ρομαντισμό. Γαλουχημένος με αξίες και ευγένεια από την πλευρά της μητέρας του και γεμάτος καταπίεση από την πλευρά του πατέρα του. Παράτησε την Αρχιτεκτονική και εργάζεται προσωρινά σε μια ταβέρνα» λέει ο Δημήτρης Τσίκλης, συστήνοντάς μας τον Λευτέρη από τις Άγριες Μέλισσες.

Ο Δημήτρης Τσίκλης απαντά στις ερωτήσεις του Βασίλη Ανδριτσάνου, για το περιοδικό Τηλέραμα.

Τι σε εξιτάρει και τι ενδεχομένως σε απωθεί στον ρόλο σου;
«Ο Λευτέρης με εξιτάρει γιατί ως χαρακτήρας, πέρα από καθαρό και σταθερό πυρήνα, έχει και ένα πεδίο πολύ ανοιχτό και ανεξερεύνητο. Είναι γεμάτος εκπλήξεις. Ένας νέος που τολμά να ονειρευτεί και να παλέψει λυσσαλέα γι’ αυτά που πιστεύει και αγαπά. Κατακλύζεται από μια δίψα για ζωή και ελευθερία. Στην αντίπερα όχθη, δεν μπορώ να πω μέχρι στιγμής ότι με απωθεί κάτι. Όμως ως Δημήτρη με ενοχλεί η ανοχή του και οι υποχωρήσεις που κάνει σε ορισμένες καταστάσεις».

Θα είναι ο Λευτέρης το ίδιο σκληρός όπως ο πατέρας του ο Ακύλας;
«Ο Λευτέρης είναι ένας νέος με ευαισθησίες. Κάθε άλλο παρά σκληρός θα μπορούσε να είναι. Δεν είναι αυτό το σημείο που τους ενώνει με τον Ακύλα. Τους ενώνουν το πείσμα και η επιμονή. Οι σχέσεις τους όμως είναι αρκετά τεταμένες, στην κόψη του ξυραφιού».

Η σχέση του με τη Δρόσω…
«Ο Λευτέρης εξαρχής δεν ήθελε να εγκαταλείψει τη Λάρισα για το Διαφάνι. Είχε μια καθημερινότητα χτισμένη καλά εκεί. Οπότε θα γνωρίσει τη Δρόσω σε μια κομβική για εκείνον στιγμή. Ο ένας αποτελεί αποκούμπι για τον άλλον. Σίγουρα είναι μια συνάντηση που γίνεται αφορμή για να καταλάβουν καλύτερα τους εαυτούς τους. Δεν γνωρίζω αν θα εξελιχθεί κάπου».