Ο Χρήστος Ζαμπούνης μιλώντας στο Έτοιμο το πρωινό με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου αναφέρεται στις δυσκολίες που αντιμετώπισε τα τελευταία χρόνια, αλλά και τον χωρισμό του παρελθόντος που τον ώθησε στη χρήση ουσιών, από τις οποίες απεξαρτήθηκε δυο χρόνια αργότερα.
«Είναι ένας χωρισμός, ένας αποχωρισμός, ένας μικρός θάνατος. όλοι μας ζήσαμε τέτοιους. Όλοι κάτι χάσαμε αυτή την περίοδο σε όλα τα επίπεδα. Εγώ έχασα πολλά γιατί πέθανε ο πατέρας μου, χώρισα με τη γυναίκα μου, έχασα τη δουλειά μου, το «παιδί» μου το Life&Style, αλλά κοιτάμε το μέλλον.
Η αυτοβιογραφία του
«Φτάνεις σε ένα σημείο στη ζωή σου που λες τώρα θα πεθάνω. Σε αυτό το σημείο έφτασα. Ότι τώρα τελειώνω. Εκείνη τη στιγμή λοιπόν που μου ήρθαν όλα μαζεμένα, αντί να το ρίξω στα ναρκωτικά ή να πάθω κατάθλιψη, ψυχοφάρμακα ή οτιδήποτε άλλο, είπα ας ψάξω μέσα μου να δω ποιος είμαι για να εξηγήσω και να εξηγηθώ.Έγραψα την αυτοβιογραφία μου για να σώσω την ψυχή μου.»
Η χρήση ουσιών
«Όταν βρέθηκα σε μια δυσκολία στο εξωτερικό. Σε μεγάλη ηλικία …32 ετών και συγκεκριμένα όταν χώρισα με τη μητέρα της κόρης μου που είναι Γαλλίδα και πήρε το παιδί και έφυγε στην Αμερική. Ένας χωρισμός λίγο σκληρός… Εκεί έκανα δύο χρόνια χρήση, ήμουν εξαρτημένος και το σταμάτησα. Χωρίς βοήθεια. Δεν το λέω για να περηφανευτώ. Το λέω γιατί γίνεται. Για να μην κάνω τον έξυπνο και ακουστεί πως είναι κανένας ήρωας. Ξαναβρήκα την κόρη μου και σταμάτησα τη χρήση της κοκαΐνης στο δευτερόλεπτο.»