Συνέντευξη στην κάμερα της εκπομπής «Δύο στη Μία» παραχώρησε η Βούλα Πατουλίδου. Η χρυσή ολυμπιονίκης και πολιτικός μίλησε στη Ζωή Κρονάκη για τον πρωταθλητισμό, τη μητρότητα, τις αισθητικές επεμβάσεις αλλά και τον θάνατο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, που τη συγκλόνισε.
«Κάνω ό,τι είναι για καλό και ό,τι είναι τόσο που να βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να λες: έχω τη νεανική μου την ψυχή. Το παιδί μέσα μου ακόμα το ποτίζω, το χαϊδεύω κι ακόμα υπάρχει» δηλώνει η Βούλα Πατουλίδου για τις αισθητικές επεμβάσεις που έχει κάνει.
«Τον πρωταθλητισμό τον ξεκίνησα απαγορευτικά μεγάλη, στα 21. Δεν λες ποτέ όχι, απλώς το τίμημα είναι λίγο πιο μεγάλο μετά, γιατί πρέπει να συρρικνώσεις τα πάντα μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Εκτός του άντρα μου, αυτού του ευλογημένου ανθρώπου που είναι στη ζωή μου, πολλοί με αμφισβήτησαν. Κοντεύουμε 40 χρόνια κοινής πορείας» αποκαλύπτει η χρυσή ολυμπιονίκης του στίβου.
Συγκεκριμένα για τη γνωριμία με τον σύζυγό της, Δημήτρη, αναφέρει: «Ήταν μεγάλος αθλητής στην άρση βαρών, 110 κιλά, ήταν νταμάρι. Και γυρίζει η μάνα μου και μου λέει: αυτόν τον αγριάνθρωπο θα πάρεις;».
Τι αναμνήσεις έχει από τη χρυσή της νίκη στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1992; «Άμα θυμάσαι στη διάρκεια του αγώνα, το ‘χεις χαμένο. Αν λίγο σκεφτείς, λίγο δεις, παθαίνεις αυτό που έπαθε η Γκέιλ Ντίβερς. Ήταν μεγάλη αθλήτρια, δεν την αδικούμε, αλλά ήταν στον πρώτο διάδρομο. Στον πρώτο διάδρομο δεν πηγαίνουν τα φαβορί, πηγαίνουν στους 3-4-5, στους κεντρικούς, όπως ήμουν εγώ, στον 5» τονίζει.
Η Βούλα Πατουλίδου δε διστάζει να παραδεχτεί ότι έβαλε στην άκρη το θέμα της μητρότητας για χάρη της καριέρας της. «Ανέβαλλα τη μητρότητα 14 χρόνια λόγω του πρωταθλητισμού και σε ένα σημείο που ένας γυναικολόγος μου είχε πει: αυτό είναι ανεπίτρεπτο. Ήξεραν οι παλιότεροι που έλεγαν: όχι όταν θέλεις, όταν πρέπει».
Τέλος, αναφέρεται συγκινημένη και στον θάνατο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη πριν από δύο μήνες. «42 χρονών παλικαράκι, ήμουν γνώστης της υγείας του. Προσπαθούσα να βοηθήσω όπως μπορούσα. Γυμναζόμασταν μαζί, ερχόταν να κάνει βάρη με τον Δημήτρη, μου είχε μάθει και μία τεχνική με τη μύτη για αυτοάμυνα… και δεν είναι εδώ για να μου τα ξαναδείξει. Μεγάλος ο πόνος».