Στην κάμερα της εκπομπής La Biri Biri μίλησε η κόρη του Ανδρέα Μπάρκουλη, Βίκυ. Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση αναφέρθηκε στις τελευταίες μέρες του μεγάλου μας ηθοποιού, σε όσα της είπε πριν φύγει από τη ζωή, αλλά και στα δύσκολα παιδικά χρόνια…
Μας είπαν ότι χάνει τη μάχη σιγά σιγά
Αισθάνομαι πάρα πολύ άσχημα και θα αργήσω να το ξεπεράσω. γιατί ήταν γονιός μου. Δεν το περίμενα γιατί ήταν ψυχικά δυνατός. Στο τέλος μας είπαν οι γιατροί ότι την χάνει τη μάχη σιγά σιγά κι έτσι το είχαμε συνειδητοποιήσει όλοι μας. Άσχετα αν δεν θέλαμε να το πιστέψουμε.
Όταν τον είδα στην εντατική είχε τα ματάκια του κλειστά. Όταν του είπα «μπαμπά εγώ είμαι», άνοιξε τα μάτια του και δάκρυσε.
Η επιθυμία του πατέρα μου ήταν να ταφεί στον Πειραιά. Κάναμε κάποιες προσπάθειες, αλλά δυστυχώς δεν ήταν εφικτό αυτό.
Θέλω να μ’ αγαπάς!
Μια μέρα με φώναξε μέσα στο δωμάτιο και του λέω «σ’ αγαπώ μπαμπά» και μου απαντάει «κι εγώ». Μου πιάνει το χέρι και μου λέει: «θέλω να μ’ αγαπάς». Αυτό θα το θυμάμαι. Εκείνη την ώρα αισθάνθηκα ότι μου ζητούσε συγγνώμη. Την άλλη μέρα πήγαν τα παιδιά μου και την επόμενη έφυγε.
Όλοι έφτιαγαν…
Στα παιδικά μου χρόνια τον στερήθηκα. Δεν έφταιγε αποκλειστικά ο πατέρας μου. Όλοι έφταιγαν, εκτός από μένα.