Θέμος Αναστασιάδης για Μηνά Χατζησάββα: «Έλεος! Αφήστε τον! Αφήστε να θυμόμαστε πρώτα το έργο του!»

Τι δική του άποψη κατέθεσε μέσα από το «Όλα Πρώτη Φορά» ο Θέμος Αναστασιάδης σχετικά με τα όσα έχουν ειπωθεί αυτές τις ημέρες, ήδη από την ημέρα της κηδείας του Μηνά Χατζησάββα.
«Αυτό που λένε «ούτε να πεθάνει κανείς δεν μπορεί», βρήκε το πλήρες νόημα του στην περίπτωση του Μηνά Χατζησάββα. Παλιά ήθελες να πεθάνεις και πέθαινες. Είχαμε κανά επικήδειο, είχαμε κανά λόγο. Φεύγεις από τη ζωή και πριν φύγει η ψυχή, έχουν φύγει πριν τα tweets και τα τρολλ έχουν εκτοξευτεί και γίνεται μια τρομαχτική βαβούρα την ώρα που δεν έχεις πάει ακόμα – χτύπα ξύλο – στο χώμα. Και τι μένει από έναν μεγάλο ηθοποιό, έναν δημιουργό, έναν άνθρωπο του πνεύματος, τι μένει; Την ώρα που φεύγει μένει το κουτσομπολιό. Κι όσο πιο φθηνό, όσο πιο χυδαίο τόσο πιο πολλοί είναι εκεί. Αντί για λίγο σεβασμό, λίγο ανθρώπινο σεβασμό έχουμε μόνο ξεσάλωμα και ξεφωνητό. Από αυτά που είπε ο Φαήλος για την «αξύριστη νύφη», τον «αξύριστο σύζυγο» πως το είπε. Δεν λέγονται αυτά τα πράγματα την ίδια μέρα. Αν θες να κάνεις μαύρο χιούμορ, μπορείς να το κάνεις μετά, άλλοτε, κάποτε. Την ίδια μέρα δεν γίνεται δηλαδή επειδή έχει βγει το twitter να αμολάς ό,τι σου έρχεται στο κεφάλι. 

Υπάρχουν όμως και άλλες πτυχές. Εξ όσων γνωρίζω και εξ όσων παρακολουθώ, δεν είδα ποτέ τον Μηνά Χατζησάββα όσο ήταν στη ζωή να βγαίνει ο άνθρωπος να γίνεται ακτιβιστής για τα δικαιώματα του ενός ή του άλλου, για τους gay, για το περιβάλλον ή για τα ζώα. Έζησε όπως έζησε. Έζησε τη ζωή του θαρρετά, με αξιοπρέπεια και διακριτικά. Χωρίς να κρύβεται, αλλά και χωρίς να επιδεικνύεται. Συνεπώς δεν καταλαβαίνω γιατί τη μέρα της κηδείας του πρέπει η άλλη πλευρά να βρει την ευκαιρία να περάσει μηνύματα. Δεν θέλουμε μηνύματα όταν είμαστε στα μνήματα. Το θέμα λέει της καύσης νεκρών αφορά όλους. Τους ζωντανούς και τους νεκρούς. Είτε είναι gay ή οποιαδήποτε άλλη επιλογή ερωτική έχουν κάνει στη ζωή τους. Δεν είναι η μέρα για να στείλεις αυτό το μήνυμα. Αν ήθελε ο συγχωρεμένος, τόσα χρόνια που μεγαλούργησε εξ όσων γνωρίζω και είχε δημόσιο βήμα παντού, θα είχε βγει και πρωτοστατήσει στα κινήματα για τις ερωτικές επιλογές και τις ελευθερίες του ενός και του άλλου. Άλλους είδα να πρωτοστατούν, τους ξέρει όλη η Ελλάδα. Δεν τον είδα να διεκδικεί τέτοιο ρόλο. Γιατί του τον δίνουμε μετά θάνατον, που δεν είναι σε θέση να απαντήσει; Το θέλει ή δεν το θέλει. Προσοχή δεν κάνουμε συμψηφισμό, άλλο οι προσβολές, άλλο υπερβολές. Και στις δύο επριπτώσεις όμως όλα γίνονται στο όνομα ενός ανθρώπου που δεν είναι στη ζωή και δεν έχει κάν φύγει. Έλεος! Αφήστε τον! Αφήστε να θυμόμαστε πρώτα το έργο του. 50 χρόνια ο άνθρωπος έκανε έργο παντού, θέατρα, τηλεόραση, κινηματογράφος. Τι θυμόμαστε; Την «αξύριστη χήρα»; Την καύση των νεκρών ή το δικαίωμα λέει να πάρουν διαζύγιο ή να έχουν ένα προγαμιαίο συμβόλαιο; Πως λέγαμε παλιά να μην προτρέχει η γλώσσα, τώρα με τα tweets τι να πούμε; Να μην προτρέχουν τα δάχτυλα. Επαναλαμβάνω όμως δεν μας φταίει η τεχνολογία, μας φταίει το μέσα μας που βρίσκουμε τον τρόπο με έναν φρικιαστικό τρόπο, να πολλαπλασιάζεται η κακία και η μικρότητα μέσα από την τεχνολογία.»