Εν αρχή είν’ ο λόγος στο θέατρο και αυτό έρχεται να μας θυμίσει έξοχα η πρόταση που σας φέρνω σήμερα εδώ, στο Σεργιάνι του zappIT, αγαπητοί μου φίλοι. Ο λόγος για το έργο «Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος» του Primo Levi, σε θεατρική διασκευή των Domenico Scarpa και Valter Malosti, το οποίο τολμά να παρουσιάσει η Γεωργία Μαυραγάνη στη σκηνή του Tempus Verum Εν Αθήναις.
«Για μας η συζήτηση με τους νέους γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. Το αντιλαμβανόμαστε σαν ένα καθήκον και ταυτόχρονα σαν κίνδυνο. Tον κίνδυνο να φανούμε αναχρονιστικοί, να μην ακουστούμε. Πρέπει να μας ακούσουν, πέρα από τις προσωπικές μας εμπειρίες, υπήρξαμε συλλογικά μάρτυρες ενός θεμελιώδους και απροσδόκητου γεγονότος, θεμελιώδους ακριβώς λόγω του απροσδόκητου χαρακτήρα του, που κανείς δεν προέβλεψε. Συνέβη ενάντια σε κάθε πρόβλεψη, συνέβη στην Ευρώπη, συνέβη το απίστευτο, ένας ολόκληρος πολιτισμένος λαός, που μόλις είχε εξέλθει από την ζωηρή ανθοφορία της Βαιμάρης, να ακολουθήσει έναν τσαρλατάνο, του οποίου η φιγούρα προκαλεί σήμερα το γέλιο. Και όμως υπάκουσαν και ύμνησαν τον Αδόλφο Χίτλερ έως την καταστροφή». Primo Levi.
Ένας θίασος επτά ηθοποιών “σκύβει” πάνω από τη μαρτυρία του εγκλεισμού στο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας του Άουσβιτς όπως αυτή περιγράφεται στο βιβλίο του Primo Levi. Περιγράφει τις τότε σκέψεις του. Αναπαριστά στιγμιότυπα και περιστατικά. Φέρνει στο προσκήνιο τις πιο σύγχρονες ιδέες του, όπως αυτές καταγράφονται μέσα από τις συνεντεύξεις του ίδιου του Primo Levi και τις σκέψεις των συνομιλητών του, δίνοντας τη δυνατότητα στο θεατή να αντλήσει πολύτιμα ερωτήματα και συμπεράσματα για τη ζωή και τη φύση του ανθρώπου μέσα από αυτή την “αδιανόητη” θηριωδία που οφείλουμε να μην ξεχάσουμε πως έχει συμβεί.
Στη σκηνή συναντάμε τον Μελαχρινό Βελέντζα, τον Νικόλα Κατούνη, τον Γιάννη Κατσιμίχα, την Αμαλία Κόμινου, την Δήμητρα Μάζη, τον Γιώργο Τάτση και τη Νάνσυ Χρυσικοπούλου. Με ζηλευτό σκηνικό πάθος, εξαίσια ισορροπία, καθαρό λόγο και άνεση στο πλέον απαιτητικό αυτό εγχείρημα κατορθώνουν οι ηθοποιοί να αποδώσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όλη την αλήθεια του κειμένου. Σε δραματουργική επεξεργασία, δε, που έγινε συνολικά από την ίδια την ομάδα. Η σκηνοθετική προσέγγιση από την Γεωργία Μαυραγάνη μοιάζει ευθύς εξ αρχής καθαρή, σαφής, συγκεκριμένη με εμφανή διάθεση να φωτίσει δίχως περιττά περιτυλίγματα το ίδιο το έργο του Levi. Έχοντας μια ικανότατη ερμηνευτική ομάδα στο πλευρό της επιτυγχάνει σε λίγο περισσότερο από δύο ώρες να στήσει επί σκηνής έναν κόσμο όπου «ότι συνέβη, μπορεί και να ξανασυμβεί. Αυτή είναι, άλλωστε, η ουσία των όσων έρχονται να ειπωθούν».
Σύμμαχος, επίσης, σημαντικός στο παρόν εγχείρημα η Λίλη Κυριλή η οποία υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια ενώ τους φωτισμούς επιμελείται ο Τάσος Παλαιορούτας. Ο ορισμός του μέτρου, της ομοιογένειας, της δουλειάς εις βάθος σε αυτή την ομάδα! Μια πλήρως καλοκουρδισμένη παράσταση πολλών καλλιτεχνικών καρατίων την οποία, όσοι αγαπάτε το καλό θέατρο, οφείλετε να μην χάσετε!