Οι προτάσεις μας για το θέατρο συνεχίζονται μέσα από το zappIT και αυτή τη φορά έχουν ως προορισμό την καρδιά της Αθήνας και την εξαίσια παράσταση «Φιλιά, Όσκαρ» που ανεβαίνει στη σκηνή του Αθηνών. Την πολύ τρυφερή νουβέλα του Eric – Emmanuel Schmitt αναλαμβάνει να στήσει με όρεξη και μεράκι ο Τσέζαρις Γκραουζίνις.
Μια ιστορία λεπτών χρωματισμών, αστεία, τρυφερή και αληθινή που και στο κέντρο της συναντάμε τον μικρό Όσκαρ. Ο δεκάχρονος ήρωας ζει στο νοσοκομείο γιατί υποφέρει από μια βαριά μορφή λευχαιμίας. Κάποια στιγμή μαθαίνει τυχαία ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα να θεραπευτεί και ότι πρόκειται να πεθάνει σε λίγες μέρες. Στο αποκορύφωμα της απόγνωσής του, μια εκκεντρική ηλικιωμένη κυρία, γνωστή ως κυρία Ροζ, μια από τις εθελόντριες που κρατούν συντροφιά στα παιδιά του νοσοκομείου, του προτείνει ένα παιχνίδι που θα τον κάνει να δει αλλιώς τα πάντα. Ένα παιχνίδι που θα τον κάνει να αψηφήσει τον θάνατο με φαντασία!
Άλλωστε, «όταν πια δεν μπορούν να μας σώσουν τα φάρμακα, αναλαμβάνει να το κάνει το χιούμορ και η φαντασία». Η θεία Ροζ προτείνει στον Όσκαρ να υπολογίζει καθεμιά από τις μέρες που του απομένουν ως μια δεκαετία της ζωής του. Έτσι, εκείνος αρχίζει να πιστεύει το παιχνίδι και βιώνοντας μια πλήρη ζωή γεμάτη από γεγονότα ως την ηλικία των 110 ετών!
Τον πρωταγωνιστικό ρόλο «ντύνεται» με τρόπο γοητευτικό ο Θανάσης Τσαλταμπάσης, μπολιάζοντας τον μικρό του Όσκαρ με αλήθεια, συναίσθημα και ρωγμές στενάχωρες μα και πολύ αισιόδοξες. Ακριβώς όσα φέρει δηλαδή ο 10χρονος ήρωας του κάθε στιγμή. Ο ηθοποιός στήνει έναν Όσκαρ που θέλεις από την αρχή να ανέβεις να τον κάνεις μια μεγάλη αγκαλιά, όπως άλλωστε σου ανέφερα Θανάση, μιας και τον έχει δουλέψει εις βάθος με αποτέλεσμα να ζωηρεύει κάθε του πτυχή. Πλάι του, σαν θεία Ροζ, συναντάμε την Αγοραστή Αρβανίτη η οποία παρουσιάζει επίσης μια ολοκληρωμένη ηρωίδα με εμφανή μελέτη στις λεπτές γραμμές που την χαρακτηρίζουν. Ιδανική η σκηνική χημεία των δυο, στην πιο ωραία θεατρική τους στιγμή, με την θεία Ροζ να ξεχειλίζει τρυφερότητα από την αρχή ως το φινάλε για το μικρό αγοράκι. Ακόμα, η Ισαβέλλα Κασιμάτη, ο Τάσος Θεοφιλάτος, η Ελένη Νάτση και ο Edgen Lame φορούν με επιτυχία όλο τον κόσμο του Όσκαρ μέσα στο νοσοκομείο υποδυόμενη όλα τα πρόσωπα που τον πλαισιώνουν σε κάθε σκηνή.
Ειδική μνεία θα κάνω στην σκηνοθετική προσέγγιση του Τσέζαρις Γκραουζίνις, ο οποιος ένιωσα να αγκαλιάζει τη νουβέλα με αγάπη επιθυμόντας να φωτίσει πολύ ουσιαστικά την ιστορία. Ευφυέστατη η σκέψη, δε, να «τσιμπήσει» όλους τους ήρωες γύρω από τον Όσκαρ προσφέροντας την απαιτούμενη, κατ’ εμέ, ισορροπία στο αποτέλεσμα που περνάει στον θεατή δίχως τον (υπερ)βαραίνει με το πρόβλημα υγείας και την εξέλιξη του. Τα λειτουργικά σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει ο Kenny MacLellan ενώ την μουσική ο Martynas Bialobžeskis.
Μια παράσταση που θα προτείνω με θέρμη να προγραμματίσετε σύντομα, φίλοι, μιας και θα προσφέρει πολύ τροφή για σκέψη και προβληματισμό αποχωρώντας με ένα μεγάλο χαμόγελο από την αίθουσα του θεάτρου. Έχοντας λάβει… το πιο αισιόδοξο μήνυμα ζωής!