Θέατρο: Σεργιάνι με τις πόρνες και αυλαία στα σοκάκια της Τρούμπας

θέατρο

Πόρνες, Σάββατο και Κυριακή στο θέατρο Αυλαία.

Αυλαία στην χειμερινή σεζόν για το θέατρο έρχομαι να ρίξω σήμερα εδώ, μέσα από το Σεργιάνι στο zappIT, φέρνοντας μια ξεχωριστού ενδιαφέροντος, πλην τελευταία, πρόταση προς προσθήκη στην ατζέντα θέασης σας. Ο λόγος για τις «Πόρνες» τις οποίες αναλαμβάνει να στήσει με μεράκι ο Γιάννης Διαμαντόπουλος στη σκηνή του Αυλαία στον Πειραιά.

Πρόκειται για ένα έργο βασισμένο στα δύο βιβλία της συγγραφέως Τασίας Χατζή με τους τίτλους «Πουτάνα» και «Πουτάνα, δεκατρία χρόνια μετά». «Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω» φωνάζουν όλες μαζί οι ηρωίδες από σκηνής σε εμένα, σε εσένα, σε όλους όσους συχνά αμελούμε πως είμαστε στην ίδια κοινωνία και ξεχνάμε να κοιτάμε τον καθρέφτη της.

Δεκατρείς γυναίκες αφηγούνται στη σκηνή την ίδια την ζωή τους. Τα δύσκολα παιδικά τους χρόνια, την καθημερινότητά μέσα στην πορνεία, τους κινδύνους της νύχτας, το κυνηγητό της αστυνομίας, την κατακραυγή της κοινωνίας, τα χαμένα όνειρα και τις ελπίδες τους.

Ο έμπειρος και ακάματος εργάτης του θεάτρου, με μακρόχρονη και επιτυχημένη σκηνοθετική διαδρομή, Γιάννης Διαμαντόπουλος αναλαμβάνει να επικοινωνήσει τον σκληρό λόγο των κειμένων στον θεατή μέσα από τις ερμηνεύτριες του. Ακολουθώντας μια ανθρώπινη, καθαρή γραμμή που αναδεικνύει την αλήθεια των ιστοριών και στηριζόμενος στην θεατρική προσαρμογή του Κώστα Χατζημαύρου, ο σκηνοθέτης κατορθώνει να παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη δουλειά όπου το κείμενο «περνάει» πλήρως και ανεμπόδιστο κρατώντας το ενδιαφέρον των θεατών από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό.

Παρά τις όποιες εμφανείς αδυναμίες και τις ερμηνείες δύο, ενδεχομένως και τριών θα τολμήσω να εκφράσω, ταχυτήτων, οι ηθοποιοί επιχειρούν να ντυθούν τις «πόρνες» τους με τα πάθη, τα λάθη, τις αδυναμίες που αυτές φέρουν μαζί τους. Δεν μπορώ να μην ξεχωρίσω από το υπόλοιπο σύνολο τις Κωνσταντίνα Σπάθη, Βάλια Τζιτζικάκη και Ρένα Κουμπαρούλη για την παλέτα των ερμηνευτικών χρωμάτων που προσπαθούν να προσφέρουν στις ηρωίδες που ερμηνεύουν καθώς και τη Νίνα Ακτύπη και την Δέσποινα Χαριάτη για το πάθος με το οποίο συναντούν τις ευαίσθητες ψυχοσυνθέσεις της ιστορίας.

Στα σκοτεινά και δύσκολα μονοπάτια του πληρωμένου έρωτα περπατούν επίσης σκηνικά, μέσα από τις ηρωίδες του, η Κατερίνα Βελλοπούλου, η Μαρία Κατσαρού, η Λουκία Κλεώπα, η Σοφία Πριαγγέλου, Νικολέτα – Καλυψώ Ρουπάκα, η Ειρήνη Τζαβάρα, η Αλκμήνη Τσιάμπα, Δέσποινα Χαριάτη και η Αναστασία Χατζηρόδου. Το καλαίσθητο και λειτουργικό σκηνικό υπογράφουν ο ίδιος ο Γιάννης Διαμαντόπουλος μαζί με την Έλενα Αγγελοπούλου, τους ατμοσφαιρικούς φωτισμούς η Κατερίνα Μαραγκουδάκη και την μουσική ο Διονύσης Τσακνής. Το τραγούδι της παράστασης, τέλος, ερμηνεύει η Πηνελόπη Σεργουνιώτη.

Μια δουλειά, συμπερασματικά, που σας προτρέψω να συμπεριλάβετε στην ατζέντα θέασης σας μιας και θα αποχωρήσετε από την αίθουσα με αρκετή τροφή για σκέψη και ένα ελαφρύ, πλην απολύτως ουσιαστικό, ταρακούνημα για όσα υπάρχουν, αναπνέουν και ζουν γύρω μας. Αξίζει να σημειωθεί, δε, πως οι «Πόρνες» θα βγουν από τον κλειστό χώρο για μια μικρή περιοδεία το καλοκαίρι σε σταθμούς ανά την Ελλάδα για να… επιστρέψουν, ανανεωμένες, τη νέα σεζόν και πάλι στον φιλόξενο χώρο του θεάτρου Αυλαία στην καρδιά του Πειραιά.