Θέατρο: Σεργιάνι με τη Νίνα σε όλα εκείνα που τα στερεότητα καταπιέζουν τη γυναικεία ύπαρξη

Με έναν ακόμη γυναικείο μονόλογο, αν και άκρως διαφορετικό από τους υπόλοιπους, έρχομαι στην πρόταση για το θέατρο αυτή την εβδομάδα, αγαπητοί μου φίλοι, μέσα από το Σεργιάνι του zappIT. Η Ειρήνη Φαναριώτη αποφασίζει να γράψει για πρώτη φορά ένα ολόδικο της κείμενο και να μας το παρουσιάσει επί σκηνής με πάθος, το όνομα αυτού… Nina / Where are you my de@r.

Στη σκηνή του 104 απλώνεται η ιστορία μιας γυναίκας που έχει περάσει τα 30 και προσπαθεί να υπερασπιστεί τη διαφορετικότητά της, ερχόμενη αντιμέτωπη με κοινωνικά στερεότυπα και εξαντλητικούς κοινωνικούς ρυθμούς. Καθώς ξετυλίγεται το αφήγημα της, θα τη δούμε να χάνει τη δουλειά της, να βιώνει καθημερινές συγκρούσεις με τον σύντροφό της, με την μητέρα της, με μια υπάλληλο σούπερ μάρκετ και άλλους. Θα τη δούμε να βιώνει την αγωνία για το αν θα μπορέσει να γίνει μητέρα και την αβεβαιότητα για το επαγγελματικό της μέλλον. Έχει βιώσει ήδη μια απώλεια και θα έρθει αντιμέτωπη και με μια πιθανή νέα μεγάλη απώλεια. Πάντα με την ανάγκη για ζωή και για φως, παλεύει να επιβιώσει κρατώντας ψηλά το ανάστημά της. Παλεύει για τη ζωή και την ελευθερία της.

Έχω την χαρά να γνωρίζω το καλλιτεχνικό έργο της δημιουργού σχεδόν από τα ξεκινήματα της, από εκείνους τους «Μεγάλους δρόμους» και τη «Monaksxá (a lonely planet)», ενώ μαζί είχαμε κάνει μια όμορφη συζήτηση στην δεύτερη πρεμιέρα για το ραδιοφωνικό Τέχνης Σεργιάνι πριν μερικά χρόνια. Απολαμβάνω ιδιαίτερα την εξέλιξη και την αγάπη που τρέφει για τον χώρο, του οποίου πια αποτελεί ουσιαστικό μέρος και οφείλω να είμαι απολύτως ειλικρινής για εκείνην. Εδώ, λοιπόν, επιλέγει να καταπιαστεί με πλήθος θεμάτων που καλείται να αντιμετωπίσει σήμερα η σύγχρονη γυναίκα, στερεότυπα που την περιορίζουν και πεποιθήσεις της κοινωνίας που την θέλουν ακόμα δέσμια σε συγκεκριμένες γραμμές.

Αν και σε σημεία, κειμενικά, μοιάζει ίσως κάπως μπουχτισμένη η «Νίνα» της, δεν μπορώ να πω πως η Ειρήνη Φαναριώτη δεν έχει μια καθαρή οπτική από την αρχή σε όσα θέλει να θίξει και βάθος στις λεπτές της συναισθηματικές διακυμάνσεις. Ρίσκο τολμηρό δε, πλην εξαιρετικά ενδιαφέρον, η διάθεση μοιράσματος της ροής ανά διαστήματα με το κοινό μιας και άλλοτε αυτό θα ακολουθήσει με ορμή και άλλοτε θα πρέπει να το σύρεις με μια ελαφριά επιμονή. Προσωπικά, απήλαυσα την προσπάθεια της ερμηνεύτριας να παρασύρει τον θεατή στα μονοπάτια τα πιο σκοτεινά της ιστορίας ενώ ακολούθησα, λίγο πιο μουδιασμένα, την ηρωίδα της στους πιο ανάλαφρους βηματισμούς της.

Συνεπής στον λόγο δεν έπαψε να ξεδιπλώνει με προσοχή όλες τις πτυχές των σοβαρών θεμάτων που αφορούν την γενιά μας και, ιδανικά, θα θέλαμε αυτά να δούμε να αλλάζουν. Η «Νίνα» προσπαθεί σίγουρα να τα δει μα σε στιγμές μοιάζει να μην μπορεί να ξεφύγει από αυτά. Εξαίσια, δε, η κορύφωση της ηθοποιού στα τελευταία λεπτά της παράστασης.

Σημαντική βοήθεια στην κίνηση λαμβάνει η Ειρήνη Φαναριώτη από την Κορίνα Κόκκαλη, ενώ ο Gary Solomon δημιουργεί τον ιδανικό χώρο γύρω της. Επίσης, τα βίντεο που προβάλλονται κατά τη ροή της παράστασης έχει επιμεληθεί ο  Βασίλης Αντωνόπουλος, τα σκηνικά υπογράφει η Τίνα Τζόκα και ο Χαράλαμπος Νικολάου διάλεξε τα κοστούμια.

Στους λάτρεις μιας εναλλακτικής πρότασης λοιπόν, οι οποίοι αρέσκονται να αναζητούν έναν διαφορετικό τρόπο αφήγησης και ροής όσων εξιστορούνται εμπρός μας, το «Nina, where are you me de@r» σας περιμένει στον προσεγμένο χώρο του 104. Αυλαία…