Ο Σταμάτης Φασουλής κάθισε στον καναπέ του Καλύτερα Δε Γίνεται με τη Ναταλία Γερμανού και μίλησε για την απώλεια της Άννας Παναγιωτοπούλου και τις τελευταίες στιγμές που έζησε μαζί της.
«Είναι ένα κομμάτι από τη ζωή μου, από τη θεατρική μου προσωπικότητα. Πολλές φορές μιλώ, ακούω τη φωνή μου και πιάνω ήχους που είχε η Άννα κι όταν το είπα στην πρόβα μου είπαν ότι κι η Άννα το έλεγε αυτό ότι πολλές φορές μιλά σαν κι εσένα ή τους θύμιζα εγώ την Άννα κι η Άννα εμένα. Δημιουργηθήκαμε μαζί, τη γνώρισα μαζί στο θέατρο και μπαίνοντας στα σκαλιά της σχολής, είδα αυτά τα μάτια κι αρχίσαμε να μιλάμε σαν να γνωριζόμαστε χρόνια, ενώ δεν είχαμε πει τίποτα ο ένας στον άλλον για τη ζωή του. Δεν κάναμε ποτέ εξομολόγηση του παρελθόντας, απλώς βγήκε στην επιφάνεια μόνο του χωρίς εξομολόγηση γιατί νόμιζε ο ένας ότι το γνώριζε ο άλλος. Δεν συμβαίνει συχνά.» εξομολογήθηκε ο Σταμάτης Φασουλής.
«Μου έλειψε τώρα, αλλά μου έλειπε χρόνια, από τότε που αρρώστησε. Την είδα τρεις εβδομάδες πριν «φύγει» κι ήταν ένας άλλος άνθρωπος. Μόνο μία στιγμή… Ό,τι της έλεγα για εμένα, με κοιτούσε. Όταν της είπα μία ατάκα που έλεγε αυτή, κάνοντάς την εγώ πως την έλεγε, ήταν το μόνο σημείο που άνοιξε τα μάτια της. Ξανασυνεννοηθήκαμε μετά από χρόνια κι ήταν μία πολύ ακριβή στιγμή στη ζωή μου» πρόσθεσε ο Σταμάτης Φασουλής.