Zappit

Συγκλονίζει η Στέλλα Γεωργιάδου: «Στο λέω και ανατριχιάζω, ακόμα δεν μπορώ να το κάνω αυτό»

«Θυμάμαι να μας βομβαρδίζουν και να κρυβόμαστε κάτω από πορτοκαλιές για να μη φαινόμαστε, θυμάμαι τον Πενταδάκτυλο να καίγεται, ένα αεροπλάνο να πέφτει», λέει η Στέλλα Γεωργιάδου.

Η Στέλλα Γεωργιάδου έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και την Κατερίνα Νινιού. Η τραγουδίστρια συγκλόνισε με την περιγραφή της για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

«Κυκλοφόρησε το καινούργιο μου τραγούδι, «Voodoo», είναι ένα ερωτικό τσιφτετέλι. Έχω κάνει πολλές υποχωρήσεις, αναγκάστηκα να πάω να τραγουδήσω και σε κάποιους χώρους που δεν με κάλυπταν καθόλου σαν Στέλλα. Κάποια τραγουδίστρια έβαλε το όνομα μου με μικρότερα γράμματα στη μαρκίζα, άλλα δεν κρατάω κάκια. Η άξια κάθε καλλιτέχνη φαίνεται όταν βγει πάνω στη σκηνή και τότε πείσμωσα και έδωσα παραπάνω δύναμη, δεν έφυγα από το σχήμα», είπε αρχικά η Στέλλα Γεωργιάδου.

Για τα ευτράπελα πάνω στην πίστα και τους εμμονικούς θαυμαστές, η Στέλλα Γεωργιάδη είπε: «Μου έχει σπάσει δόντι από δίσκο με λουλούδια που μου πέταξαν. Είχα stalker, ένας άνθρωπος όταν σου έχει υπερβολική αδυναμία μπορεί να φτάσει στα άκρα και να σε φέρει σε δύσκολη θέση. Έχει τύχει να φύγω από τη δουλειά και να με ακολουθεί κάποιος και να πηγαίνω στην αστυνομία αντί για το σπίτι μου».

Η Στέλλα Γεωργιάδου είπε στη συνέχεια: «Ο έρωτας για μένα είναι μία δύναμη, με κάνει να λάμπω. Τώρα είμαι πάρα πολύ καλά άλλα δεν θα πω μεγάλα λόγια, θα το αφήσω να δείξει. Δεν θέλω να απιστήσω, όταν πηγαίνω παρακάτω σημαίνει ότι έχει τελειώσει αυτό που έχω. Νομίζω ότι έχω απατηθεί 100%, δεν χρειάζεται να ψάξω κινητό το νιώθω».

Κλείνοντας, η Στέλλα Γεωργιάδου ανέφερε: «Το Famagusta έχει καθηλώσει όλη την Κύπρο. Ήμουν σε πολύ τρυφερή ηλικία όταν έγινε αυτή η αγριότητα στην Κύπρο. Χαράζεται για πάντα στη ψυχή σου, δε φεύγει. Θυμάμαι να μας βομβαρδίζουν και να κρυβόμαστε κάτω από πορτοκαλιές για να μη φαινόμαστε, θυμάμαι τον Πενταδάκτυλο να καίγεται, ένα αεροπλάνο να πέφτει, θυμάμαι τον πόνο της μητέρας μου. Ακόμη δεν μπορώ να κάτσω κάτω από ένα δέντρο και να χαρώ τη σκιά του, στο λέω και ανατριχιάζω».