Συγκλόνισαν τα λόγια της μητέρας του Μάριου Παπαγεωργίου που γι’ ακόμα μία φορά έκανε έκκληση σε όσους ξέρουν, να μιλήσουν και να αποκαλύψουν που βρίσκεται θαμμένος ο γιος της.
«Με τον άτυχο Βαγγέλη έχουμε μια εξ αγχιστείας συγγένεια. Ο πρώτος μου ξάδερφος είναι ξάδερφος του πατέρα του Βαγγέλη. Και ο δεύτερος ξάδερφος έχει κουμπαριά με τον πατέρα του Βαγγέλη. Χωρίς να το ξέρουμε υπάρχουν ορισμένες συμπτώσεις. Τυχαίες; Στην πορεία διαπίστωσα ότι ο Μάριος και ο Βαγγέλης είχαν την ίδια μέρα γενέθλια με διαφορά λίγων χρόνων και αυτό είναι μία από τις συμπτώσεις της ζωής. Βρέθηκα κοντά στην οικογένεια στην κηδεία και το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω για να ηρεμήσει η ψυχούλα του ήταν ένα στεφάνι, το ελάχιστο, γιατί άξιζε πολλά περισσότερα η ψυχούλα του. Διότι αισθάνθηκα ότι είναι και αυτή δική μου οικογένεια. Ένιωσα πολύ άσχημα γιατί ξαναθυμήθηκα τα δικά μου. Λέω “Παναγία μου, πάλι τα ίδια γίνονται; Τέτοια κακία υπάρχει στον κόσμο; Τέτοια απανθρωπιά;”. Τα βάσανα που περνούσε ο Βαγγέλης και την αγωνία των γονιών του, την ένιωσα μέσα στο πετσί μου.
Είναι δύο παιδιά που βασανίστηκαν στη ζωή. Ο ένας ψυχολογικά και ο άλλος σωματικά και ψυχολογικά. Ο ένας βρέθηκε, ο άλλος δεν βρέθηκε. Αν θέλουν να μας πουν έστω και τώρα που έχουν βάλει τον Μάριο. Να τον βρούμε και εμείς, να ηρεμήσει η ψυχούλα του, να ηρεμήσουμε και εμείς. Ο Βαγγέλης έχει ηρεμήσει, έχει ησυχάσει μετά τα βασανιστήρια που του έκαναν, όποιοι του τα κάνανε και όπως του κάνανε. Ο Μάριος δεν έχει ησυχάσει ακόμα, τριγυρίζει πέρα δώθε χωρίς να έχει ηρεμήσει η ψυχούλα του. Συνέχεια σκεφτόμουν και έλεγα γιατί να γίνονται αυτά, για ποιο λόγο να βασανίζονται έτσι τα παιδιά. Εγώ και η οικογένειά μου αγωνιζόμαστε να βρούμε μια άκρη. Και παρακαλάμε τον θεό να μας βοηθήσει να βάλουμε ένα τέλος, όποιο και αν είναι αυτό. Να μάθουμε που έχουν βάλει τον Μάριο, που τον έχουνε θάψει, να πάμε να τον φέρουμε κοντά μας. Αυτό παρακαλάω τον θεό.
Στο δικαστήριο περίμενα ότι θα μιλήσουν. Έχει πολλούς ανθρώπους από πίσω οι οποίοι τον καλύπτουν. Δεν ξέρω γιατί τον καλύπτουν, δεν ξέρω τι συναλλαγές είχαν μεταξύ τους. Μπορεί να καταδικάστηκαν, αλλά δεν είναι δικαιοσύνη αυτή. Υπάρχουν πολλοί έξω που είναι υπεύθυνοι και δεν έχουν καταδικαστεί. Γι’ αυτούς δεν υπάρχει θεός; Γι’ αυτούς ο θεός ήταν το χρήμα και η κακία; Ας έρθουν τώρα, έστω και αργά να μας πουν που έχουν βάλει το παιδί. Τα παιδιά του έτρεμαν σαν ψάρια μέσα στο δικαστήριο και φαινόταν ότι έλεγαν ψέματα, αλλά δεν τους έκανε κανείς τίποτα. Η συγκάλυψη που γίνεται λόγω συγγένειας και επειδή είναι στην αστυνομία δεν τους πείραξαν. Δεν μου έχουν ζητήσει συγγνώμη, δεν έχουν ψυχή μέσα τους, είναι μάρμαρα. Ο μόνος θεός του είναι το χρήμα».