Στον καναπέ της εκπομπής Buongiorno κάθισε το πρωινό της Τρίτης (22/10) η Άννα Βαγενά. Η σπουδαία ηθοποιός μίλησε για τη μακρόχρονη πορεία της στον χώρο του θεάτρου, καθώς και για την κοινή της ζωή με τον αείμνηστο Λουκιανό Κηλαηδόνη.
«Ήταν το 1999 τέτοια εποχή που ξεκίνησε το θέατρο Μεταξουργείο με τον άντρα μου, Λουκιανό Κηλαιδόνη. Πήραμε αυτόν τον χώρο για να κάνουμε αυτά που ονειρευόμαστε, και όπως θέλουμε. Το κάναμε με κόπο. Έχουμε ανεβάσει περίπου 50 παραστάσεις από τότε. Νομίζω βοηθήσαμε με την παρουσία μας την αναβάθμιση της περιοχής», ανέφερε αρχικά η Άννα Βαγενά.
«Όπως λέω, ο Λουκιανός «κουράστηκε» και πήγε να «ξεκουραστεί», και συνεχίζουμε εμείς, οι κόρες μας και οι συνεργάτες μας. Δεν γίνεται χωρίς συνεργάτες τίποτα, συνεχίζουμε και πάμε πολύ καλά. Όλα αυτά γίνονται με σκληρή δουλειά, εντιμότητα και συνέπεια. αυτό μας σώζει», επισήμανε η ηθοποιός.
«Έχω ένα σκυλάκι, την Λουλού, την βρήκα σε ένα χωριό της Θεσσαλίας, ήταν ένα κακοποιημένο ζώο. Εγώ ήμουν η τρίτη μαμά της, γιατί άλλοι την περιέθαλψαν. Είχε υποστεί μία τεράστια κακοποίηση. Το πήρα στην Αθήνα και με ακολούθησε σε όλες μου τις περιοδείες. Εδώ και 3 χρόνια πάσχει από μία ασθένεια το σκυλάκι μου και έχει παραλύσει από την μέση και κάτω.
Η Λουλού είναι μια αφορμή να πω κάποια πράγματα για μένα. Μιλάμε πιο εύκολα πίσω από ένα άλλο πρόσωπο. έχει ζήσει πολλά η σκυλίτσα και πολλές προσωπικές στιγμές. Δίδονται πολλά μαθήματα ζωής. Είναι η ζωή μας με τον Λουκιανό», αφηγείται στη συνέχεια η Άννα Βαγενά.
«Όταν είναι στο θέατρο τα εγγόνια μου, θα ήθελα να είναι ο Λουκιανός εκεί να τους δει. Κάνουμε τα πράγματα, όπως θα τα ήθελε εκείνος. Κοιτάζω τα εγγόνια μας και λέω: ρε Λουκιανέ, έπρεπε να είναι εδώ να τα βλέπει», εξομολογείται η Άννα Βαγενά.