Στη στήλη «Πάτα Play» της εκπομπής «Πάμε Δανάη» φιλοξενήθηκε ο Σπύρος Μπιμπίλας. Ο γνωστός ηθοποιός και βουλευτής της Πλεύσης Ελευθερίας μοιράστηκε αναμνήσεις που του φέρνουν στο μυαλό αγαπημένα του τραγούδια, αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές της ζωής του.
«Με το «Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο» θυμάμαι τον πρώτο μου παιδικό έρωτα. Ήταν ένα κοριτσάκι που είχε παντρευτεί πολύ νωρίς και εγώ έκλαιγα πάρα πολύ. Το «Όταν πετάς ψηλά» μου θυμίζει μια δασκάλα μου που σε μια έκθεση έγραψα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός. Εκείνη μου τράβηξε το αυτί και μου είπε να διαλέξω ένα πιο ανδρικό επάγγελμα. Τη συνάντησα μετά από χρόνια και μου ζήτησε συγγνώμη», περιγράφει ο Σπύρος Μπιμπίλας.
«Το «Ένα Πρωινό» ήταν το τραγούδι που ακουγόταν σαν μουσική υπόκρουση, όταν έκανα σεξ για πρώτη φορά στη ζωή μου. Θα θυμάμαι για πάντα εκείνο το πρωινό της Κυριακής. Το «Καμαρούλα μια σταλιά» μου θυμίζει τον πρώτο μου μεγάλο έρωτα, γιατί αυτός ο έρωτας στεγάστηκε σε μια καμαρούλα δύο επί τρία όταν ήμασταν φοιτητές. Με αυτόν τον δεκαετή έρωτα μου στην καμαρούλα έχουμε μια ατελείωτη φιλία και αγάπη, μόνο ο θάνατος θα μας χωρίσει», εξομολογείται στη συνέχεια ο ηθοποιός.
«Με το «Συ μου χάραξες πορεία» θυμάμαι τον δεύτερο μεγάλο μου έρωτα, γιατί αυτός ο άνθρωπος με σημάδεψε. Θα ήθελα μέχρι το τέλος της ζωής μου να ξαναβρεθούμε», παραδέχεται ο Σπύρος Μπιμπίλας.
«Αυτό που λέει το «Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα» το έχω βιώσει κι εγώ αλλά δεν το έχω μετανιώσει, είναι χαραγμένο στην καρδιά μου. Σκέφτομαι ότι οι άνθρωποι, ακόμα κι αν έχουν χωρίσει, πρέπει να βρουν έναν κώδικα και να μπορούν να μιλήσουν και να ανταλλάξουν κι ένα φιλί. Θα ήθελα οι άνθρωποι που έχουν φύγει από τη ζωή μου να ερχόντουσαν για λίγο ξανά», καταλήγει ο Σπύρος Μπιμπίλας για το «Δώδεκα» και το «Ας ερχόσουν για λίγο».