Στο Μega Καλημέρα ήταν καλεσμένος ο Σάββας Πούμπουρας και μίλησε ανάμεσα σε άλλα για την δύσκολη περίοδο που βίωσε στη ζωή του και δεν ήθελε να σηκωθεί από το κρεβάτι.
«Έφτασα στο σημείο μηδέν, είπα δεν έχει πιο κάτω οπότε κάτι πρέπει να αλλάξω. Πως αλλάζεις; Ή βρίσκεις ανθρώπους που έχουν βιώσει την αλλαγή και την έχουν αποτυπώσει σε ένα βιβλίο ή ανθρώπους που έχουν βρεθεί στις πιο δύσκολες συνθήκες και έχουν κάτι να σου πουν. Ξυπνούσα και δεν ήθελα να συνεχίσω να ξυπνάω. Έπεφτα κάθε βράδυ για ύπνο και έλεγα εντάξει ας μη ξυπνήσω αύριο, ας μη φάω πάλι όλο το άγχος του πρωινού που σηκώνομαι. Τα πράγματα πάνε καλά στη ζωή, πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για αυτά που έχουμε αλλά το μυαλό μας παίζει σκοτεινά παιχνίδια. Σε βάζει συνέχεια σε μια διαδικασία ότι δεν είσαι καλά, ότι κάτι σου λείπει ή δε γίνεται σωστά» ανέφερε ο Σάββας Πούμπουρας.
«Ξύπναγα το πρωί και έλεγα, μίλησα καλά σε αυτόν; Έκανα τη σωστή κίνηση; Πήρα τη σωστή απόφαση;. Αυτό το πράγμα σε τρώει και για να μη σε τρώει κάνεις άλλα πράγματα… Το πρωί όταν ξυπνούσα ένιωθα ένα μαύρο σύννεφο και ήταν βαρύ και το νιώθει πολύς κόσμος. Γι’ αυτό ο κόσμος καταφεύγει σε ουσίες και αλκοόλ, για να μη σκέφτεται. Η σκέψη είναι δηλητήριο.
Δεν είναι λύση σε καμία περίπτωση, χειρότερα τα κάνει. Εγώ πέρασα σε αυτή τη φάση 1-1,5 χρόνο. Ξυπνάς μια μέρα και λες περίμενε, δε γίνεται να είμαι έτσι μέχρι να φτάσω στα γεράματα. Δεν μπορείς να είσαι κάθε μέρα. Είναι σα να έχεις πατήσει έναν αχινό. Είπα κάποια στιγμή τέλος. Και η Αρετή με βοήθησε αλλά περισσότερο εγώ ο ίδιος… Οπότε λες τραβάω τη γραμμή, ξεκίνησα τα βιβλία, είχα και φίλους. Βοήθεια από ειδικούς τότε δε ζήτησα, τώρα κάνω ψυχοθεραπεία, σεμινάρια» συμπλήρωσε ο Σάββας Πούμπουρας.