Συνέντευξη στην εκπομπή «Ελένη» και τη Νάνσυ Νικολαϊδου έδωσε ο Ρένος Χαραλαμπίδης. Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για τα Φθηνά Τσιγάρα, για την κακή σχέση που έχει με το χειροκρότημα, το φλερτ, τις γυναίκες και τα λάθη του.
«Εκτός από τα “Φθηνά τσιγάρα” ταινία που να έχει κάνει και πάλι καριέρα στην οθόνη μετά από 20ετία, δεν έχει υπάρξει. Εάν τα “τσιγάρα” είχαν πάει καλά ευθύς εξ’ αρχής θα μπορούσα να είχα κάνει άλλου είδους κινηματογράφο. Με το χειροκρότημα έχω πολύ κακή σχέση, πρέπει να κάνω ψυχανάλυση. Δεν μου αρέσει να με χειροκροτάνε. Μπορώ να διαχειριστώ τη βρισιά και την απόρριψη, αλλά με το μπράβο νιώθω μια αμηχανία. Η ελευθερία έχει πολύ μεγάλη γλύκα. Χύθηκε πολύ αίμα για την ελευθερία, πρέπει να χυθεί και το δικό μου;», είπε αρχικά ο Ρένος Χαραλαμπίδης.
Ο Ρένος Χαραλαμπίδης είπε στη συνέχεια: «Το κόλπο είναι να ζεις την ηλικία σου, χωρίς να αφήσεις μέσα σου να πεθάνουν οι εαυτοί που υπήρξαν. Τα καλύτερα χρόνια ενός άντρα είναι τα 85 γιατί έχει απαλλαχτεί από τις ορμές και τις ματαιότητες. Το μυστικό για την γοητεία είναι το ξεμάτιασμα τρεις φορές την ημέρα. Στην εφαρμοσμένη ζωή πάντως δεν βλέπω να πιάνει η γοητεία μου. Στις γυναίκες περνάω σαν αόρατος. Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος 52 ετών να δέχεται φλερτ; Δεν φλερτάρω τις γυναίκες από τακτ».
Ο Ρένος Χαραλαμπίδης ανέφερε επίσης: «Τις σέβομαι και φοβάμαι λίγο γιατί καμιά φορά παρεξηγείται το φλερτ. Δεν είναι κομψό να φλερτάρεις. Άλλο να προκύψει ένας έρωτας από μια μοιραία συνάντηση. Μου αρέσει η μοναξιά, μου αρέσει να πίνω καφέ μόνος μου, σε άδεια καφέ το πρωί. Έχω μία ταπεινότητα αλλά και ένα μπλαζέ στυλ, όπως μου λέει ένας φίλος μου, “σταμάτα να μιλάς με μεγαλείο”, όμως εγώ δεν τον καταλαβαίνω. Ο μόνος τρόπος για να κερδίσεις από τα λάθη σου είναι να μετανιώσεις γι’ αυτά πικρά. Έκανα αυτή τη δουλειά για να βιοποριστώ, δεν ήμουν χομπίστας. Έκανα πράγματα που δεν ήταν Α’ ποιότητας, αλλά όταν πήγαινα να παίξω, έπαιζα πάντα καλά. Έλεγα ότι θα κάνω και τα σκουπίδια να ανθίσουν».
Κλείνοντας, ο Ρένος Χαραλαμπίδης είπε: «Θα ήθελα να διευθύνω μία συμφωνική ορχήστρα. Πλέον δεν κάνω όνειρα, γιατί τα περισσότερα πραγματοποιήθηκαν. Ζω εντός των ονείρων μου. Έγινα αυτό που ήθελα».