Ρένια Λουιζίδου: «Δεν μπορούσα να σταματήσω τα δάκρυά μου στη σκηνή, δεν ξέρω αν το είδαν οι θεατές»
«Οι ηθοποιοί έχουμε γαλουχηθεί να αντέχουμε, έχω παίξει στο θέατρο τη μέρα που πέθανε ο πατέρας μου και ήμουν 22 χρονών», λέει η Ρένια Λουιζίδου.
Στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και τον Άρη Καβατζίκη έδωσε συνέντευξη η Ρένια Λουιζίδου. Η γνωστή ηθοποιός μίλησε, μεταξύ άλλων, για τη δύσκολη στιγμή της ζωής της, όπου έπρεπε να βγει στη σκηνή και να παίξει κανονικά, αλλά και για το ελληνικό metoo.
«Μια καθημερινή σειρά έχει τρομακτικές απαιτήσεις σε χρόνους και είναι δύσκολο να συνδυαστούν με παραστάσεις στο θέατρο. Αγχώθηκα με το ρόλο μου στους Απαράδεκτους γιατί μου ζητούσαν όλοι παρόμοια πράγματα και το σέξι κορίτσι, αλλά εγώ ήθελα να ξεφύγω από την ταμπέλα. Τα χρόνια μετά τους Απαράδεκτους ήταν τα πιο ζόρικα στη δουλειά από πλευράς βιοπορισμού και επιβίωσης γιατί χρειάστηκε να μείνω εκτός», είπε αρχικά η Ρένια Λουιζίδου.
Η Ρένια Λουιζίδου είπε στη συνέχεια: «Η δουλειά μας είναι πρόσφορη για να καβαλήσει κανείς καλάμι. Σε κάποιους εξαντλείται σε γραφικότητες και σε άλλους μπορεί να πάρει επικίνδυνες διαστάσεις. Είχα την τύχη να έχω εναλλακτικές και να μην πάω ξανά σε περιβάλλον που αισθανόμουν ότι δεν περνάω καλά, απέφυγα ανθρώπους. Οι ηθοποιοί έχουμε γαλουχηθεί να αντέχουμε, έχω παίξει στο θέατρο τη μέρα που πέθανε ο πατέρας μου και ήμουν 22 χρονών. Δεν μπορούσα να σταματήσω τα δάκρυά μου να κυλάνε στη σκηνή, δεν ξέρω τι μπορεί να είδαν οι θεατές».
Για το ελληνικό metoo, η Ρένια Λουιζίδου απάντησε: «Κάποιους ανθρώπους που βρέθηκαν στο στόχαστρο του metoo τους είχα συναναστραφεί, αλλά δεν μπορούσα να αναγνώσω ακρότητες. Σκέφτομαι τους ανθρώπους από το οικείο περιβάλλον που ενεπλάκησαν χωρίς να φταίνε και από τις δύο πλευρές, θυμάτων και θυτών. Ξέρω ότι οφείλω να διαχωρίζω τον καλλιτέχνη από τον άνθρωπο, αλλά δυσκολεύομαι».
«Είναι λίγο τσιμπημένη η χοληστερίνη μου λόγω και του θυρεοειδή που τα αποσυντονίζει όλα, έχω υποθυρεοειδισμό που παχαίνει», πρόσθεσε επίσης η Ρένια Λουιζίδου.