Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Ράνια Τζίμα το Σάββατο στη Σίσσυ Χρηστίδου όταν βρέθηκε καλεσμένη στο πλατό της εκπομπής «Χαμογέλα και πάλι» στο Μεγάλο Κανάλι. Μέσα σε όλα, η γοητευτική δημοσιογράφος και παρουσιάστρια του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του Μεγάλου Καναλιού αναφέρθηκε στο κομμάτι του φόβου, τις viral αντιδράσεις στο δελτίο και όσα μπορούν να την εξοργίσουν στον τηλεοπτικό αέρα.
Πιο συγκεκριμένα, η Ράνια Τζίμα εξομολογήθηκε πως «δεν είμαι καθόλου ατρόμητη! Καθόλου, λάθος διατύπωση. Τρέμει συνέχεια το φυλλοκάρδι μου. Ο φόβος είναι ανθρώπινο συναίσθημα και ο άνθρωπος που δεν φοβάται έχει κάποιο ζήτημα. Τον φόβο τον έχουμε μέσα μας για να μας προστατεύει, για να επιβιώσουμε. Βεβαίως λοιπόν και φοβάμαι και πάρα πολλές φορές. Προσπαθώ αλλά δεν είναι ότι δεν είναι ότι δεν φοβάμαι».
«Όταν όταν λέω κάτι και το μετανιώνω, έχει… πεταχτεί ήδη το βατράχι από το στόμα μου! Και μετά λέω, «το είπα τώρα ε; Ωραία, ψυχραιμία, το είπα και πάμε ρε παιδί μου τώρα να το διαχειριστούμε το θέμα». Δεν έχω twitter γιατί με ενοχλεί! Ούτε και με το γήπεδο έχω καλή σχέση αλλά έχω δει σε ταινίες να αρχίζουν να επαινούν στο γήπεδο και οι ίδιοι για τον ίδιο παίκτη, μετά από δυο λεπτά, λένε «άντε ρε το παλτό». Οπότε εάν είσαι αυτός που είσαι μέσα στο γήπεδο θα νομίζεις τη μια στιγμή ότι είσαι κάτι που δεν είσαι και μετά από πέντε λεπτά θα αισθάνεσαι πως πρέπει να πας να πεθάνεις κάπου ήσυχα που, φαντάζομαι, ούτε αυτό πρέπει να το νιώσεις. Οπότε δεν έχω twitter, το παρακολουθώ λίγο εξ αντανακλάσεως όλο αυτό το πράγμα που συμβαίνει με το δελτίο».
«Έχω γελάσει πάντως πολύ με τα βίντεο του luben που είναι απίστευτα, δεν υπάρχουν. Έχουν πάρει κάτι δικά μου και κάτι του κ. Κουτσούμπα και λένε «αλλά αυτοί είστε». Απολαμβάνω εκεί τον Κουτσούμπα κυρίως. Από τον δρόμο περισσότερο το κατάλαβα όλο αυτό και από ότι μου λένε οι φίλοι μου. Εγώ προσπαθώ να έχω μια απόσταση από όλο αυτό» συμπλήρωσε, επίσης, η Ράνια Τζίμα στην ψυχαγωγική εκπομπή της Σίσσυς Χρηστίδου στο MEGA. «Γενικώς εγώ δεν αντιδρώ καλά όταν ο άλλος πάει να με βγάλει τρελό. Δηλαδή να έρθει κάποιος και να προσπαθεί να με πείσει ότι εγώ δεν καταλαβαίνω και έξω είναι νύχτα αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Αυτό μπορεί να με φέρει σε ένα σημείο να αντιδράσω και νομίζω ότι υπήρξαν πολλές τέτοιες στιγμές στην ιστορία των Τεμπών».