Παυλίνα Κωνσταντάρα: «Ο παππούς μου τα τελευταία δύο χρόνια δεν μίλαγε, αυτή η εικόνα μου έχει μείνει από εκείνον»
"Δεν ήταν κατάκοιτος. Σηκωνόταν, περπατούσε αλλά είχε χάσει την ομιλία του. Δεν ήθελε να τον επισκέπτεται κανείς, μόνο ο πατέρας μου κι εγώ".
Την Παυλίνα Κωνσταντάρα και τον αδελφό της, Λάμπρο, υποδέχθηκαν την παραμονή των Χριστουγέννων στο «Στούντιο 4» η Νάνσυ Ζαμπέτογλου και ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος. Τα εγγόνια του αείμνηστου ηθοποιού μίλησαν για τις αναμνήσεις τους από τον παππού τους, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου για τη ζωή του, με τίτλο «Έζησε όπως ήθελε».
«Το να βλέπουμε τον παππού μας στις ταινίες για μας είναι κάτι φυσιολογικό, κάποιες φορές ξεχνάμε ότι αυτός ο άνθρωπος υπήρξε συγγενής μας. Όταν ήμασταν παιδιά, νομίζαμε ότι έτσι είναι οι παππούδες. Μου έχουν πει ότι, όταν ήμουν 3 ετών, περνούσαμε έξω από ένα σπίτι και έβλεπαν το «Εκείνες κι εγώ». Άκουσα τη φωνή του παππού μου, μπήκα στο ξένο σπίτι και οι άνθρωποι μας υποδέχθηκαν», περιέγραψε η Παυλίνα Κωνσταντάρα.
«Εμείς τον παππού τον μάθαμε περισσότερο από τις πολλές ιστορίες που έχει γράψει για εκείνον ο μπαμπάς μας. Όταν του έλεγαν «πες μας ένα αστείο», εκείνος απαντούσε: τώρα ξεκουράζομαι. Ίσως να μην το ήθελε κι ο ίδιος σε αυτή την έκταση», τονίζει χαρακτηριστικά.
«Για μένα είναι σαν να βλέπω μια ταινία, δεν τα έζησα. Εγώ τον πρόλαβα αρκετά και ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια που δεν μίλαγε. Τον επισκεπτόμασταν συχνά και μου έχει μείνει αυτή η εικόνα από εκείνον, ενός πολύ ήσυχου ανθρώπου. Περπατάγανε οι γάτες επάνω του, είχε λατρεία μαζί τους», εξομολογείται η Παυλίνα Κωνσταντάρα για τον παππού της.
«Δεν ήταν κατάκοιτος. Σηκωνόταν, περπατούσε αλλά είχε χάσει την ομιλία του. Δεν ήθελε να τον επισκέπτεται κανείς, μόνο ο πατέρας μου κι εγώ. Την ημέρα της κηδείας του δεν καταλάβαινα τι γινόταν, εγώ γιόρταζα και δεν ήξερα ποιοι ήταν όλοι αυτοί που έρχονταν να μας συλλυπηθούν», αφηγήθηκε η Παυλίνα Κωνσταντάρα στο απογευματινό μαγκαζίνο της ΕΡΤ.