Το βασικό του ελάττωμα στη ζωή ήταν η αγάπη του για την χαρτοπαιξία και τον τζόγο, τις ουσίες και το αλκοόλ, αλλά κατάφερε να τα απομακρύνει από τη ζωή του πριν τον καταστρέψουν εντελώς.
Ο λαϊκός τραγουδιστής Γιώργος Μαργαρίτης μίλησε με περίσσεια ειλικρίνεια στον Μάνο Τσιλιμίδη και την Real για τα πάθη του:
Πολεμήσατε με αποτελεσματικότητα και τις εξαρτήσεις σας απ'οσο ξέρω.
Μιλάς για πράγματα με τα οποία έμπλεξα στη ζωή μου; Για το χασίσι και το αλκοόλ; Πέρασα κι εγώ από εκεί. Εμπειρίες ήτανα αυτές και βρήκα τη δύναμη και τα πέταξα όλα μακριά μου. Το χασίσι δεν είναι κάτι καταστροφικό, αλλά από εκείν ξεκινάς και καταλήγεις στα σκληρότερα.
Εσείς καταλήξατε στα σκληρότερα;
Όχι. Αλλά η παγίδα μου ήταν το αλκοόλ. Το ποτό δεν το αποφεύγαμε εύκολα. Πέρασα 40 χρόνια που έπινα καθημερινά. Έπινα πολύ. Ένα μπουκάλι ουίσκι της ημέρα, χωρίς νερό, σόδα ή παγάκια. Σκέτο.
Σε ποια λάθη των ανθρώπων δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκια;
Κοίταξε… Δε μπορών να εντπίσω ποια είναι τα λάθη. Υπάρχουν ανθρώπινες καρδιές που δεν έχουν δύναμη. Καρδιές αδύναμες, και δεν μπορούνε να κάνουνε κράτει. Δεν μπορούν να προφυλάξουνε κάποια πράγματα. Ούτε καν την ίδια τους την υγεία και την ισορροπία.
Εσείς υπήρξατε καρδιά αδύναμη;
Επί 20 χρόνια έπαιζα χαρτιά, μπαρμπούτι, ό,τι έβρισκα. Στις λέσχες, στο καζίνο, παντού… Στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, εκείνα τα χρόνια από το πρώτο νεκροταφείο και κάτω, είχα μερικές κρυψώνες. Δυο – τρεις μεγάλες πέτρες, κάτω από τις οποίες έκρυβα λεφτά για να τα έχω καβάτζα σε περίπτωση που τα έχανα όλα στις ζαριές. Η Βουλιαγμένης τότε, ήταν γεμάτη λέσχες και χωράφια – δεν ήταν όπως είναι τώρα. Είχα τρεις πέτρες – κρυψώνες όπου έκρυβα τα κέρδη μου όταν ερχόταν η καλή ζαριά, για να τα έχω στις γκίνιες μου.
Διαβάστε ακόμα:
«Έχω κάνει σχέση με θαυμάστρια στο παρελθόν και ευελπιστώ και στο μέλλον»
«Χτύπησα την πόρτα στη Νατάσα Θεοδωρίδου και μου την έκλεισε στη μούρη»!