Πάνος Σταθακόπουλος: «Ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί! Ήταν μαρτύριο»

Ο Πάνος Σταθακόπουλος σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην εκπομπή Πρωίαν σε είδον, εξιστόρησε ένα περιστατικό που είχε συμβεί στα Καλάβρυτα, όταν ο ίδιος φοιτούσε ακόμα στη σχολή.

«Το 1987, ήμουν στη δραματική σχολή και πήγαμε στα Καλάβρυτα για να κάνουμε ένα ορατόριο για την επέτειο για το ολοκαύτωμα από τους ναζί στις 13 Δεκεμβρίου του 1943. Ήμασταν ντυμένοι με μαύρα, άλλοι είχαμε κλαδιά από ελιά και μας είχε δώσει σε 3 άτομα από ένα περιστέρι. Μας είχε πει η διευθύντρια να μη φαίνεται όσο γίνεται το περιστέρι, ώστε να είναι έκπληξη την ώρα που θα διαβάσουν τα ονόματα όλων όσοι είχαν σκοτωθεί και αφού ξεκινήσει ο εθνικός ύμνος θα πετούσαμε ψηλά τα περιστέρια», είπε ο Πάνος Σταθακόπουλος και συνέχισε:

«Μέχρι να τελειώσουν όλες οι ομιλίες πέρασε πάρα πολύ ώρα κι εγώ κρατούσα το περιστέρι εδώ μην το δει κανείς. Έβλεπα των άλλων τα περιστέρια κι έλεγα φαίνονται, το δικό μου δεν θα φανεί. Και ήρθε η ώρα να πετάξουμε τα περιστέρια. Παίρνω φόρα, κατεβάζω τα χέρια και δίνω μία να πάει το δικό μου περιστέρι πιο ψηλά από των άλλων δύο. Πήγε πιο ψηλά όντως, αλλά έτσι όπως πήγε ψηλά έπεσε κατακόρυφα κάτω στο τσιμέντο».

Ο Πάνος Σταθακόπουλος περιέγραψε όλο αυτό που ακολούθησε, λέγοντας τα εξής: «Να ανοίξει η γη να με καταπιεί! Να με σκότωνες εκείνη τη στιγμή, να με έσφαζες, αίμα δεν θα έβγαζα από τη ντροπή μου. Βγαίνει μια δασκάλα από τη δραματική σχολή και αρχίζει να φωνάζει «Στην άκρη! Στην άκρη!», έγινε θέμα. Κάνουν όλοι στην άκρη, παίρνει αυτή το περιστέρι και αρχίζει να του δίνει το φιλί της ζωής. Ευτυχώς έζησε το περιστέρι!

Άρχισε να κλαίει, εγώ να έχω μείνει στήλη άλατος, οι υπόλοιποι γελούσαν. Ήταν μια άλλη δασκάλα της σχολής, η οποία είχε χάσει ένα παιδί στην εφηβεία και να της λέει: Είναι σημαδιακό ότι πήγε ψηλά και έπεσε κάτω, γιατί εγώ στο μνήμα του παιδιού μου, έχω βάλει ένα μαρμάρινο περιστέρι το οποίο είναι κάτω».

«Ήταν μαρτύριο!», είπε χαρακτηριστικά ο Πάνος Σταθακόπουλος.