Ο Σόλων Τσούνης για το ταμείο ανεργίας και τις οικονομικές δυσκολίες

Αφοπλιστικά ειλικρινής, ο Σόλων Τσούνης εξομολογείται στην εκπομπή Πάμε Δανάη και τον Κωνσταντίνο Αρτσίτα για την ενασχόλησή του με τη ζωγραφική, την απώλεια του πατέρα του, το Σόι και το ταμείο ανεργίας στο οποίο έχει μπει.

«Εκτονώνω την ενέργειά μου στη ζωγραφική. Ήδη έχω κανονίσει μια έκθεση ζωγραφικής σε μια πινακοθήκη για του χρόνου.

Οι γονείς μου πάντα με στήριζαν. Είμαστε τέσσερα αδέρφια, εγώ ήμουν πάντα το μαύρο πρόβατο της οικογένειας, ο μόνος που είχε τόσο έντονη καλλιτεχνική φύση.

Ο πατέρας μου με είχε δει στο θέατρο, με είχε καμαρώσει. Με είχε δει και στην τηλεόραση σε αρκετά σίριαλ και το Σόι το πρόλαβε. Τον έχασα το 2015, μου λείπει πολύ. Νομίζω ότι ποτέ δεν ξεπερνάς έναν χαμό. Καταρχάς, εγώ νιώθω ότι δεν έχει πεθάνει, ότι υπάρχει κάπου, απλά δεν τον βλέπω. Τον σκέφτομαι κάθε μέρα. Δεν ξεπερνιέται, πάντα θα σου λείπει.

Νομίζω ότι είναι από τους πιο βασικούς σκοπούς του ανθρώπου να αφήνει κάτι πίσω του τόσο σημαντικό. Τα παιδιά είναι το πιο σημαντικό που μπορούμε να αφήσουμε.

Το Σόι ήταν υπέροχη στιγμή για μένα, υπήρχε πολλή μεγάλη αγάπη μεταξύ μας, δέσιμο και συνεννόηση. Μου λείπουν τόσο πολύ τώρα που δεν τους βλέπω, επικοινωνώ μαζί τους, τούς σκέφτομαι, είναι μια δεύτερη οικογένεια. Το Σόι, επειδή μεγαλώναμε όλοι μαζί με τη σειρά, είχε μεγάλη εξέλιξη, θα μπορούσε να παίξει ακόμα δύο χρόνια παραπάνω.

Έχω να δουλέψω από τον Μάρτιο, οπότε έχω και να πληρωθώ από τον Μάρτιο. Εκτός του πρώτου επιδόματος που πήραμε, τον προηγούμενο μήνα μπήκα στο ταμείο ανεργίας. Έφαγα τις φρίκες μου, το καλοκαίρι ειδικά, μετά την ματαίωση της ταινίας έπεσα πολύ ψυχολογικά. Από τότε το έχω δει λίγο διαφορετικά το πράγμα, έχω χαλαρώσει μέσα μου ‘, καταλήγει ο Σόλων Τσούνης.