Στην αρχή τον αντιμετώπισαν σαν το outsider που στο πρώτο φάλτσο βλέπει τον πάγκο. Σήμερα, ο Γιάννης Μαργάρης είναι ο νικητής του The Voice. Ωστόσο, στην πραγματικότητα δεν μεγάλωσε σαν νικητής. Ο ίδιος εξομολογείται στη Φανή Πλατσατούρα και το Down Town για τα δύσκολα παιδικά κι εφηβικά του χρόνια…
Το ανελέητο bullying
«Από μικρό παιδί είχα μια ιδιαίτερη προσωπικότητα. Ήμουν διαφορετικός. Στα 16 μου έβαψα τα μαλλιά μου μπλε και τρύπησα τ’ αφτιά μου. Κατάγομαι από ένα συντηρητικό χωριό της Κύπρου, δέκα λεπτά έξω από την Αγία Νάπα. Θυμάμαι τους συγχωριανούς να με σταματούν στον δρόμο και να μου λένε: «Άφησε τα μαλλάκια σου στο φυσικό τους χρώμα, γιατί είσαι έτσι;». Τη φράση «Γιατί είσαι έτσι;» την άκουγα και από τους συμμαθητές μου στο σχολείο. Τους άρεσε να κυκλοφορούν ξυπόλυτοι στο καφενείο του χωριού ή να καβαλούν τη μοτοσικλέτα και να γράφουν συνθήματα στους τοίχους. Εγώ ήμουν αλλιώς. Ντροπαλός, παχουλός, σίγουρα όχι ο μάγκας και ο νταής που θα ήθελαν δίπλα τους για φίλο. Όπως καταλαβαίνεις, το bullying που μου έκαναν ήταν ανελέητο».
Μεγάλωσε με στερήσεις
«Αν με ρωτούσες πριν από τέσσερα χρόνια, θα σου έλεγα ότι στερήθηκα πράγματα ως παιδί. Όταν έβγαινα βόλτα με τους φίλους μου είχα στην τσέπη μου μόλις πέντε ευρώ. Την ίδια ώρα εκείνοι είχαν είκοσι και μπορούσαν να τα ξοδέψουν τρώγοντας ότι θέλουν. Σήμερα θα σου πω ότι ευχαριστώ τους γονείς μου που με μεγάλωσαν με στερήσεις. Με έκαναν πιο άνθρωπο».