Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Νικηφόρος στο περιοδικό People και τον Μαρίνο Βυθούλκα. Ο νεαρός τραγουδιστής μίλησε για τον πρόσφατο χωρισμό του αλλά και τα πρώτα του βήματα στον χώρο του τραγουδιού.
«Γενικά, δεν έχω κάνει πολλές σχέσεις. Ωστόσο ήμουν για πολλά χρόνια σε μια πολύ όμορφη σχέση, η οποία θα μπορούσε να προχωρήσει και να καταλήξει σε γάμο. Ίσως ήμουν λίγο μικρός για αυτή τη μεγάλη σχέση, η οποία άντεξε στο στρατιωτικό μου, αλλά σχετικά πρόσφατα έληξε. Κακά τα ψέματα, η δουλειά ενός τραγουδιστή δημιουργεί έξτρα πίεση σε σχέση με κάποια άλλη δουλειά. Και αυτό σ’ το λέω γιατί δεν υπάρχει ηρεμία αλλά ούτε και ο απαραίτητος χρόνος που χρειάζεται να αφιερώσεις στον άνθρωπό σου και να είσαι εκεί στο 100%» σημείωσε χαρακτηριστικά ο Νικήφορος.
«Με βάση τους φυσιολογικούς ρυθμούς της ζωής, θεωρώ πως δεν ήμουν σωστός απέναντι στη σύντροφό μου. Και αυτό γιατί είχε κάποιες άλλες απαιτήσεις και κάποια άλλα «θέλω», τα οποία τη δεδομένη περίοδο δεν μπορούσα να της τα καλύψω. Γι’ αυτό θεώρησα τίμιο και σωστό εκ μέρους μου να αποχωρήσω. Τους ανθρώπους που είναι δίπλα μας πρέπει να τους κάνουμε ευτυχισμένους και όχι δυστυχείς» πρόσθεσε, επίσης, ο τραγουδιστής ενώ παραδέχτηκε πως «με στεναχώρησε πολύ. Ηλικιακά και επαγγελματικά βρίσκομαι σε ένα κομβικό σημείο και γνώριζα πολύ καλά ότι δε θα μπορούσα να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της».
Όσον αφορά το ξεκίνημα στον χώρο του τραγουδιού, όπου εμφανιζόταν τακτικά σε μπαράκια και μπουάτ της Πάτρας, ο Νικηφόρος σημείωσε: «Ως φοιτητής στο τμήμα Φυσικής, δούλεψα για πρώτη φορά στα μπουζούκια. Μάλιστα, εκείνη την εποχή τα νυχτερινά κέντρα ήταν ανοιχτά πέντε ημέρες την εβδομάδα, οπότε το βράδυ τραγουδούσα και την επόμενη μέρα το πρωί πήγαινα σχεδόν άυπνος να παρακολουθήσω τα μαθήματα στη σχολή».
Ωστόσο, παραδέχεται πως ουδέποτε θα μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του ως καθηγητή μέσα σε μια αίθουσα να διδάσκει φυσική σε μαθητές. «Ήταν κάτι πολύ έξω από μένα. Θα ήμουν δυστυχής, με χάπια και κατάθλιψη, αν δεν ασχολούμουν με τη μουσική. Γι’ αυτό, εξάλλου, χρωστάω ακόμα την πτυχιακή μου ώστε να πάρω και επίσημα το χαρτί. Κάποια στιγμή θα κάνω το χατίρι των γονιών μου και θα ολοκληρώσω τις σπουδές μου ώστε να κλείσει αυτό το κεφάλαιο οριστικά. Η δική μου αγάπη ήταν η μουσική, αλλά και αυτό που πάντα με έκανε ευτυχισμένο».