Ο Λάκης Λαζόπουλος στην εμφάνιση του στο Όλα Ξεκόλλα μίλησε στον Θέμο Αναστασιάδη και στην Δούκισσα Νομικού, ξεκαθαρίζοντας ποια είναι η σχέση του σήμερα με τον Δημήτρη Κοντομηνά, καθώς οι φήμες τους ήθελαν να μην μιλιούνται….
«Όταν υπάρχουν νεύρα αποσυνδέονται τα αυτιά από το μυαλό και πρέπει κάποια στιγμή να τα ξανασυνδέσεις. Εγώ, από το ’90 που κάνω τους Δέκα Μικρούς Μήτσους ακολουθώ μία γραμμή. Αν ήμασταν στην Αμερική θα ήμουν στο Δημοκρατικό μέτωπο, αυτή είναι η λογική. Αλλά όπως ξέρετε η Μαλβίνα ας πούμε στο MEGA εξοντώθηκε από τον Σημίτη, με εντολές του Σημίτη. Κι επίσης, όλοι δεχόμαστε πιέσεις. Δεν είναι ωραίο ένα κανάλι να μην έχει άδεια για να μπορεί ο κάθε πρωθυπουργός να παίρνει τηλέφωνο και να λέει «μη βγει στις εκλογές να μιλήσει», «διώξ’ τον», «μην τον αφήνεις να μιλήσει», γιατί όταν έχεις μια δύναμη σε ένα κανάλι, πληρώνεται και η παρουσία σου, πληρώνεται και η απουσία σου. Σίγουρα έχουν πάρει τον Κοντομηνά τηλέφωνο. Και προς τιμήν του ο κ. Κοντομηνάς δεν το έκανε ποτέ, αλλά ξέρω ότι έχει δεχτεί πιέσεις.
Είναι δυνατόν με έναν άνθρωπο που έχω συνεργαστεί και του είμαι ευγνώμων για όλα αυτά και κυρίως γιατί δεν παρενέβη ποτέ στη δουλειά μου και δουλεύω στο χώρο αυτό, εγώ να είμαι αγνώμων; Δεν μπορώ, δεν επιτρέπεται. Δεν είναι η φύση μου, δεν είναι η ψυχολογία μου, αυτό που μεγάλωσα στο σπίτι μου από τη μητέρα μου και τον πατέρα μου. Είμαι ευγνώμων απέναντι σε οποιονδήποτε άνθρωπο που μου έχει κάνει καλό, σε οποιονδήποτε θεατή, σε οποιονδήποτε άνθρωπο. Τον σέβομαι και θα τον σέβομαι. Δεν ξέρω ο ίδιος… Διαβάζω κι εγώ. Πες λοιπόν στα νεύρα του πάνω ένας άνθρωπος νευρίασε, παιδί του είναι, κανάλι του είναι, στεναχωριέται, μπορεί να πει 10 πράγματα. Πρέπει εγώ να τα πάρω τοις μετρητοίς και να καθίσω να μετράω τα λόγια; Δεν είναι δουλειά ενός ανθρώπου νοήμονος να μετράει τα λόγια στα νεύρα. Τα λόγια στα νεύρα τα πετάς, δεν τα βάζεις στη ζυγαριά. Εγώ τα νεύρα στις ζυγαριές δεν τα έχω βάλει ποτέ και δεν θα τα βάλω, που να έρθουν χίλιοι να με πιέζουν. Είμαι ψύχραιμος.
Προτίμησα να έρθω εδώ, επειδή το κανάλι στηρίζει την παράσταση, ήθελα να μην είμαι εγκλωβισμένος στην ιδέα αυτής της φόρτισης. Φορτισμένος συναισθηματικά. Είναι πιο άνετο να μιλάς με έναν άνθρωπο που έχει χιούμορ, που ξέρεις ότι μπορεί να έχετε διαφορετικές απόψεις, είμαι πιο άνετα. Μιλιόμαστε δεν υπήρχε κανένα τέτοιο θέμα.
Από την αρχή είχα συνεννοηθεί ότι ό,τι είναι να συζητήσω να κάνω, διότι έχει παρέλθει ο καιρός της προηγούμενης συνεργασίας, θα το συζητήσω μετά το Φεβρουάριο, γιατί είχα να κάνω την παράσταση, το «Αποχαιρετιστήριο δείπνο», γράφω ένα έργο, πρέπει να τελειώσω. Έχω προγράμματα στο κεφάλι μου. Δεν γινόταν, αφού Οκτώβρη θα ανέβαινε η παράσταση.»