Zappit

Ο Γιωργής Τσουρής σε μια πολύ τρυφερή εξομολόγηση: «Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εκείνη»

"Το πράγμα είναι πάντα δύσκολο, οι ισορροπίες είναι πάντα λεπτές αλλά νομίζω ότι τις βρίσκουμε" εξηγεί ο Γιωργής Τσουρής.

Στην κωμική σειρά «Φόνοι στο καμπαναριό» πρωταγωνιστεί ο Γιωργής Τσουρής την φετινή τηλεοπτική σεζόν και με αυτή την αφορμή βρέθηκε στο πλατό της εκπομπής «Καλύτερα δε γίνεται» στον Alpha. Μάλιστα, ο γνωστός ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας μίλησε για την προσωπική του ζωή και την καθημερινότητα με την σύζυγο του.

Ειδικότερα, ο Γιωργής Τσουρής σημείωσε χαρακτηριστικά πως «γυναίκα μου στη σειρά «παίζει» την γυναίκα μου! Η Βάλια Παπακωνσταντίνου, η οποία υπήρξε σύζυγος μου και στη θεατρική σκηνή, σε έργο που είχαμε φτιάξει παρέα και έχουμε παίξει μαζί σε δυο παραστάσεις, έχουμε τρέξει πολλές σεζόν μαζί και έχουμε πολλά χιλιόμετρα μαζί στο θέατρο ως συνάδελφοι. Επίσης, γράφουμε μαζί και συνδημιουργούμε οπότε είμαστε μια ομάδα οι δυο μας δέκα χρόνια που για ότι κάνουμε παίρνουμε στην πραγματικότητα σήμα ο ένας από τον άλλον».

«Τα δυο παιδιά μας δεν τα… πρόλαβα εγώ, τα πρόλαβε η γυναίκα μου. Αυτή είναι η πραγματικότητα και αυτό είναι το δύσκολο. Είμαστε συνέταιροι στη ζωή και στη σκηνή με ότι σημαίνει αυτό. Με τις κρίσεις μας, με τις συγκρούσεις μας αλλά αυτό που φτιάχνουμε νομίζω πως είναι πολύτιμο και όταν συμβαίνει αυτό δεν το παρατάς. Δηλαδή συνεχίζεις να συμπορεύεσαι με έναν άνθρωπο και μιλάω τώρα για την δουλειά, γιατί την ζωή μου δεν θα μπορούσα να την φανταστώ αλλιώς».

«Μην πω μεγάλα λόγια… Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς την Βάλια, τελεία. Αυτά» συμπλήρωσε, επίσης, ο Γιωργής Τσουρής στην ψυχαγωγική εκπομπή του Alpha. «Οι ισορροπίες είναι λεπτές όταν έχουμε να κάνουμε με δύο καλλιτέχνες, οι οποίοι είναι και οι δυο πρώτης γραμμής και πρέπει ο ένας από τους δύο να υποχωρήσει προς όφελος της οικογένειας για κάποιους μήνες. Το πράγμα είναι πάντα δύσκολο, οι ισορροπίες είναι πάντα λεπτές αλλά νομίζω ότι τις βρίσκουμε. Είμαστε μαζί 15 – 16 χρόνια, στη δουλειά και στη ζωή και σε οτιδήποτε βρίσκουμε νόημα στο να το κάνουμε μαζί.  Δηλαδή το χώρια δεν έχει την ίδια γεύση, το ίδιο χρώμα».