Νίκος Ορφανός: «Οι καλλιτέχνες που έχουν πολλούς ακολούθους στα social media είναι ένα είδος ρεκλαματζή»
«Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν βγει από ριάλιτι και έχουν μπει στην ηθοποιία, αυτοί είναι ηθοποιοί μίας χρήσης», είπε ο Νίκος Ορφανός.
Συνέντευξη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και τον Αλέξη Μίχα έδωσε ο Νίκος Ορφανός. Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για το ρόλο του στο Ναυάγιο, τη γνωριμία του με τον Αλέκο Αλεξανδράκη, αλλά και για τους ηθοποιούς με τους πολλούς followers.
«Ο ρόλος μου στο «Ναυάγιο» είναι ένα guest που δίνει μία ανάλαφρη πινελιά στη σειρά με την αθωότητά του. Δεν είναι εύκολο να αναπαράγεις με τον ρόλο σου τη λαϊκότητα της δεκαετίας του ‘60, πρέπει να ψάξεις στις αναμνήσεις σου», είπε αρχικά ο Νίκος Ορφανός.
Ο Νίκος Ορφανός είπε στη συνέχεια: «Αν το κριτήριο κάποιου για την επιλογή ενός ηθοποιού είναι οι ακόλουθοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τότε παίζει με τη φωτιά. Οι καλλιτέχνες που έχουν πολλούς ακολούθους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα είδος “ρεκλαματζή” και πουλάνε προϊόντα. Δε σημαίνει ότι θα ήθελε κάποιος να τους δει να παίζουν Ίψεν. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν βγει από ριάλιτι και έχουν μπει στην ηθοποιία, αυτοί είναι ηθοποιοί μίας χρήσης».
Για την υποκριτική αλλά και τη γνωριμία του με τον αείμνηστο Αλέκο Αλεξανδράκη, ο Νίκος Ορφανός είπε: «Ήμουν ο πρώτος από την τάξη μου που έπαιξα στο θέατρο, στον κινηματογράφο και σε διαφήμιση. Το πώς θα διαχειριστεί κάποιος την καριέρα του είναι δικό του θέμα. Η πρώτη μου εμφάνιση ήταν ένας ρόλος guest στο “Η ανατομία ενός εγκλήματος”. Αυτό που θυμάμαι από τον Αλέκο Αλεξανδράκη είναι η αφοπλιστική του απλότητα. Βοηθούσε πολύ τους νέους ηθοποιούς και ήθελε να του μιλάμε στον ενικό.
Δεν περίμενα την τεράστια επιτυχία της «Αναστασίας». Ένιωθα όλα τα βλέμματα να με κοιτάνε άλλα το διαχειρίστηκα με ψυχραιμία. Το 1995 όταν πήγα στρατό με ρώτησαν τι επάγγελμα κάνω και είπα ηθοποιός. Με ρώτησαν που έχω παίξει και αφού τους είπα, γούρλωσαν τα μάτια άνοιξαν την πόρτα και έφυγαν».
Κλείνοντας, ο Νίκος Ορφανός αναφέρθηκε και στην πατρότητα: «Πάντα ήμουν άνθρωπος του σπιτιού οπότε με την πατρότητα δεν άλλαξε κάτι συγκλονιστικό στη ζωή μου. Ένα παιδί σου «κλέβει» και τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που έχεις. Είχαμε προσπαθήσει να κάνουμε υιοθεσία από χωρά του εξωτερικού άλλα δεν τα καταφέραμε λόγω γραφειοκρατίας και κόστους».