Η Νίκη Βακάλη μίλησε στο Πρωινό και τον Γρηγόρη Μπάκα για τη συνεργασία που είχε με τον Πέτρο Φιλιππίδη αλλά και για τον Δημήτρη Λιγνάδη.
«Σε φίλες μου έλεγα να μην πάνε σε παραστάσεις του Πέτρου Φιλιππίδη. Εγώ δεν ήμουν ηθοποιός να αποστασιοποιηθώ, να κάνω τη δουλίτσα μου, να του δώσω να πιστεύει ότι του δίνω αυτό που χρειάζεται. Εγώ ήμουν όλη μέρα τηλέφωνα, να τα ακούω… Δεν θέλω την ψυχή μου να την κάνω κουβάρι, προκειμένου να…
Ποιος έπεσε από τα σύννεφα τώρα; Μη γελιόμαστε. Ξέρει το ένστικτό σου ότι κάποιος που έρχεσαι σε συνδιαλλαγή μαζί του δεν σου κάνει καλό. Γυρνάς σπίτι και είσαι άρρωστος. Έγινε κάτι λεκτικό το οποίο εγώ γύρισα σπίτι μου και δεν έβρισκα από πού να πιαστώ για να ξυπνήσω αύριο να πάω στη δουλειά. Και αφού δεν το βρήκα αυτό, δεν ξαναπήγα στη δουλειά. Πιστεύω σε όλα όσα έρχονται στη ζωή μου. Κι αυτά που με πονάνε και με πληγώνουν και με τρομάζουν ενδεχομένως, ξέρω ότι έρ4χονται για κάποιο λόγο.
Εκείνη τη στιγμή αισθάνθηκα ότι ή θα τον βρίσω μπροστά στους συναδέλφους που ενδεχομένως κάποια στιγμή συνεργαστούμε και δεν θέλω. Γιατί πιο πολύ από όλους τον εαυτό μου φοβάμαι, όχι τους άλλους, το πώς εγώ θα αντιδράσω σε αυτό.
Η γνώμη του μετράει, μια ζωή βγαίνει στη σκηνή και ο κόσμος τον χειροκροτεί. Δεν είχε μόνο εξουσία ιδεολογική και εμπειρική», λέει η Νίκη Βακάλη.
Για τον Δημήτρη Λιγνάδη, η Νίκη Βακάλη είπε: «Ήμουν με τον κ. Λιγνάδη, ήταν για ένα χρόνο καθηγητής μου στη σχολή. Όλοι μια αρρώστια την αντιλαμβανόμασταν που ήταν σε ένα πλαίσιο καλλιτεχνικού κάτι… Δεν υπήρχε σοβαρή νύξη για όσα άρχισαν να λέγονται αργότερα. Τι άποψη να βγάλω; Δεν ήξερα αυτά που βγήκαν. Σαν καθηγητή δεν τον φοβόμουν, ένιωθα ότι είναι λίγο too much η ενέργεια, αλλά όχι ότι δεν έμαθα πράγματα απ’ αυτόν».