Τι κοινό μπορεί να έχουν ένα ελληνικό κείμενο, γραμμένο σε κελί του ΕΑΤ-ΕΣΑ το 1973, κι ένα ρωσικό, το οποίο διακωμωδεί τη λογοκρισία που βασίλευε στη σταλινική Σοβιετική Ένωση του 1930; Λίγα πράγματα. Τη λέξη «μαύρος» που απαντά στους τίτλους και των δυο τους, λόγου χάρη. Ή το γεγονός ότι κανένα από τα δύο αυτά κείμενα δεν είναι θεατρικό έργο.
Το Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016 στις 16:30, ο Γιάννης Μπέζος και η εκπομπή «Μιλώντας για θέατρο» της ΕΡΤ2 συναντώνται μ’ αυτά τα δύο κείμενα λίγο πριν ανέβουν στη σκηνή. Και συνομιλούν με τους συντελεστές των δύο αντίστοιχων παραστάσεων.
α) «Μαύρη γαλήνη»
Το σπουδαίο συνειρμικό «ημερολόγιο απελπισίας», που ο Δημήτρης Μαρωνίτης έγραψε πάνω σε χαρτοπετσέτες κλεισμένος στο κελί της χουντικής απομόνωσης το 1973, επαναφέρουν στη σκηνή του Δώματος στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, ο Γιάννης Τσορτέκης -που ερμηνεύει και σκηνοθετεί- και ο Σταύρος Γασπαράτος, που υπογράφει την μουσική σύνθεση αυτής της ξεχωριστής περφόρμανς.
β) «Μαύρο χιόνι»
Το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα, που ο Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ έγραψε στα τέλη της δεκαετίας του 1930 -αλλά δημοσιεύτηκε μετά το θάνατό του, μόλις το 1967- διασκευάζει και μεταφέρει στη σκηνή του Θεάτρου Πόρτα ο Κώστας Φιλίππογλου. Ο σκηνοθέτης και οι πρωταγωνιστές, Τάσος Δημητρόπουλος, Γιάννης Στεφόπουλος και Εύα Αγγελοπούλου, σ’ ένα διάλειμμα των δοκιμών τους, μιλούν στην εκπομπή γι’ αυτή την κατάμαυρη κωμωδία με θέμα έναν επίδοξο θεατρικό συγγραφέα που δεινοπαθεί μέσα στα γρανάζια ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος.
Σκηνοθεσία: Γιάννης Γαλανούλης, Γιάννης Μπέζος.
Αρχισυνταξία: Τατιάνα Καποδίστρια.
Διεύθυνση φωτογραφίας: Γιάννης Λέπουρας.
Διεύθυνση παραγωγής: Θοδωρής Κοντός.
Μοντάζ: Χρήστος Βογιατζής.
Μουσική επιμέλεια: Ασημάκης Κοντογιάννης.
Ενδυματολόγος: Κατερίνα Παπανικολάου.
Σκηνογράφος: Τζιοβάνι Τζανετής.