Μιχαήλ Ταμπακάκης για Ναυάγιο: «Είναι μια εμπειρία που μπορεί να μην την έχουμε ξανά στη ζωή μας»
«Θεωρώ ότι είμαι αρκετά προνομιούχος σε σχέση με αυτά που μου έχουν τύχει», είπε ο Μιχαήλ Ταμπακάκης.
Καλεσμένος στο πλατό της εκπομπής «Ακόμα δεν είδες τίποτα» ήταν σήμερα ο Μιχαήλ Ταμπακάκης, που παραχώρησε συνέντευξη στον Κώστα Τσουρό. Ο ηθοποιός μίλησε για την σπουδαία τηλεοπτική σειρά, το Ναυάγιο, που ολοκληρώνεται απόψε.
«Για μένα, η μεγάλη επιτυχία της σειράς ήταν ότι είχε ένα πολύ δομημένο σενάριο και χαρακτήρες που δεν παρέκκλιναν και είχαν όλοι ένα act πολύ συγκεκριμένο και ολοκληρώθηκε πολύ ωραία η ιστορία, έγιναν όλα πολύ σωστά για μια σειρά που είναι τόσα πολλά επεισόδια. Θυμάμαι πολλές σκηνές που δεν μπορούσαμε να τις γυρίσουμε γιατί γελάγαμε. Όντως περνάγαμε πάρα πολύ ωραία και είχαμε αναπτύξει μια τέτοια σχέση που από ένα σημείο και μετά ήταν μη λειτουργική σε σχέση με το γύρισμα γιατί απλά γελάγαμε. Οι σκηνές του ναυαγίου ήταν μια πάρα πολύ ωραία εμπειρία που μπορεί να μην την ξαναέχουμε στη ζωή μας. Δεν ήταν εύκολο», είπε αρχικά ο Μιχαήλ Ταμπακάκης.
Ο Μιχαήλ Ταμπακάκης είπε στη συνέχεια: «Έχω πολύ ωραίες εικόνες και αναμνήσεις από αυτό φέτος. Το Ναυάγιο είναι μια δουλειά για την οποία νιώθω πολύ χαρούμενος γιατί κάπως νομίζω ότι βοήθησε στο να γίνει καλύτερο το κομμάτι ενός καθημερινού. Έφτασε σε ένα πολύ καλό επίπεδο και υποκριτικά και καλλιτεχνικά και εικόνας. Ήταν πολύ προσεγμένο και αισθητικά, οι ιστορίες το πώς μπλέκονταν».
Σχετικά με τις συνεργασίες που έχει κάνει στον χώρο, ο Μιχαήλ Ταμπακάκης ανέφερε: «Θεωρώ ότι είμαι αρκετά προνομιούχος σε σχέση με αυτά που μου έχουν τύχει. Μου έχουν συμβεί συνεργασίες που ίσως να διαφωνούσα καλλιτεχνικά ή αισθητικά, αλλά δεν πιστεύω ότι έχω μετανιώσει κάτι. Ακόμα και όταν είμαι κάπου που δεν είμαι εκεί 100%, προσπαθώ να σκέφτομαι τι μπορώ να πάρω εγώ από αυτό και πώς αυτό μπορεί να με βοηθήσει να πάω παρακάτω. Δεν έχω υπάρξει κάπου που να νιώσω ότι κινδυνεύω».
Κλείνοντας, ο Μιχαήλ Ταμπακάκης είπε για τη στήριξη των γονιών του σχετικά με την υποκριτική: «Υπήρχε ένα φλατ πράγμα, ούτε κρύο ούτε ζέστη, ήταν πολύ υποστηρικτικοί, δε μου έφεραν κάποιο εμπόδιο, ήταν λίγο κάνε και αυτό κάνε και το άλλο. Με στήριζαν πάντα, δεν έχω παράπονο».