Η Μαρία Αλιφέρη έδωσε συνέντευξη στο Λοιπόν και στον Γιώργο Μουλά και μίλησε μεταξύ άλλων για την ενασχόλησή της με την υποκριτική και το πως της γεννήθηκε η επιθυμία να ασχοληθεί με τον συγκεκριμένο χώρο.
Θα ήθελα να μου πείτε πώς είναι αυτή η περίοδος στη ζωή σας;
Όλο και πιο γαληνεμένη νιώθω εσωτερικά όσο κι αν έξω η πραγματικότητα λυσσομανάει.
Πώς φτάνει η Μαρία Αλιφέρη σε αυτή την γαλήνη την εσωτερική;
Έχοντας διαρκώς διάλογο με τη μέσα Μαρία, προσέξτε όμως όχι με την Αλιφέρη. Έχω καθημερινά με τη Μαρία διάλογο ειλικρινή. Αυτή σου λέει τα καλά σου, τα σωστά σου, τα λάθη σου και εσύ μαθαίνεις και δεν την κατηγορείς.
Εσείς γνωρίζατε πάντοτε ότι θα ακολουθήσετε αυτό το δρόμο; Ότι θα ότι θα σας κερδίσει δηλαδή η υποκριτική και η τέχνη γενικότερα;
Όχι δεν το ήξερα συνειδητά αλλά φαίνεται ότι το κυοφορούσα χωρίς να το ξέρω. Ήμουν έγκυος χωρίς να το γνωρίζω. Συνειδητά καθόλου αλλά φαίνεται το κυοφορούσα στο υποσυνείδητο μου. Ήταν αιφνίδια θα έλεγα η απόφαση, αιφνίδια η εισαγωγή μου στη δουλειά, αιφνίδια τα γεγονότα όλα αλλά φαίνεται πως η κυοφορία ήταν πολλά χρόνια εκεί και χωρίς να το ξέρω.
Η οικογένεια ήταν στο πλευρό σας;
Ναι όταν τους το ανακοίνωσα, γιατί πρώτα μπήκα στο Εθνικό δίνοντας εξετάσεις. Κατέβηκα θυμάμαι στο χωριό για να το ανακοινώσω στους γονείς μου. Η απάντηση του πατέρα μου ήταν εξαιρετική, αν εσύ παιδί μου το θέλεις αυτό και να κάνεις, μου είπε. Τόσο απλή. Είμαι ευγνώμων βαθιά γι’ αυτό γιατί ακόμη και σήμερα υπάρχουν παιδιά που έχουν τεράστιο θέμα λόγω των αντιρρήσεων των γονιών τους.