Ο Γιάννης Μποσταντζόγλου μίλησε στο «Έλα, Χαμογέλα» για το επάγγελμα του ηθοποιού και την τηλεόραση σήμερα. «Την τηλεόραση την βλέπω λίγο χάλια, παρόλο που την έχω υπηρετήσει χρόνια. Πολύ κατσαρόλα έχει πέσει, πολύ ταλέντο, πολύ ταξίδι, πολύ αγάπη με αυτά τα ζευγάρια. Που είναι ένα κατιναριό όλο αυτό το συμπίλημα άνευ προηγουμένου.
Παλιότερα τα γυρίσματα ήταν πιο ουσιαστικά, τα έργα ήταν πιο ουσιαστικά, οι συνάδελφοι ήταν πιο σκεπτόμενοι. τώρα μας έχει πάρει μια μπάλα της ταχύτητας, της δημοσιότητας, της φτήνιας και προσπαθούμε όλοι τσαλαβουτώντας από εδώ και από εκεί να επιπλεύσουμε, να υπάρξουμε, να μη θεωρούμε τους εαυτούς μας ακυρωμένους. Αλλά είναι ένα βλακώδες τρέξιμο και παιχνίδι όλο αυτό. Εγώ το λέω και στην κόρη μου που θα ασχοληθεί με αυτά που θέλει. της λέω ρε παιδί μου μην νομίζεις ότι είναι όλα γοητευτικά στο επάγγελμα, είναι πολύ σκληρό επάγγελμα», αναφέρει ο ηθοποιός ο οποίος αναφέρεται στο όνειρο που είχε να γίνει οδηγός αγώνων, αλλά και στις περιστασιακές δουλειές που έχει κάνει στη ζωή του:
«Εγώ ήθελα να γίνω οδηγός αγώνων, από 8 χρονών παιδί. Έπαιρνα το αυτοκίνητο του μπαμπά μου και έφευγα, χωρίς να μου έχει δείξει κανείς. Τον έβλεπα πως οδηγούσε και οδηγούσα. Το έκλεβα το βράδυ και έφευγα. Αλλά δεν σημαίνει ότι είμαι ο Σουμάχερ.
Έκανα περιστασιακές δουλειές, δούλευα σε οικοδομή, σε ανταλλακτικά αυτοκινήτων».
Η σχέση του με τα social media, δεν είναι μάλλον ιδιαιτέρως καλή…«Με έβαλαν στο Facebook, εγώ δεν ξέρω από αυτά καθόλου. Με έβαλε η κόρη μαζί με μια φίλη και μου άνοιξαν δύο λογαριασμούς. Μπήκα στον ένα, σε πολύ λίγο διάστημα είχα μαζέψει 10.000 κόσμο. Μετά από όλη αυτή τη βλακεία, άρχισαν κάτι κολλήματα, κάτι βρισιές… το έκλεισα και δεν ξαναπάτησα», λέει ο Γιάννης Μποσταντζόγλου που λατρεύει τις συλλογές του.
Ο ίδιος λατρεύει τις συλλογές του και τις εμπλουτίζει συνεχώς, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως σπαταλά όλα του τα χρήματα για αυτές: «Συλλέγω τα πάντα. Πίνακες, πιάτα, παράσημα, νομίσματα. Και βάζω ό,τι βγαίνει. Αν είχα 100 δις, θα έπαιρνα 100 δις αυτοκίνητα ή νομίσματα. Έχω αρρώστια! Λειτουργώ ρακοσσυλεκτικά! Πάμε με τη Δήμητρα και βλέπω ένα πράγμα στο δρόμο. Πάω μέσα στα σκουπίδια με τους φίλους μου. Ντρέπονται οι άλλοι. Και ό,τι λεφτά έχω σε αυτά τα δίνω και δεν μένουν για τις υποχρεώσεις μου. Η σύζυγος, όλοι έχουν παράπονα, αφού δεν πληρώνω από τη ΔΕΗ μέχρι τα παιδιά. Τι να κανουν και αυτοί, να μην φωνάζουν; Και εγώ θα φώναζα!»