Λάκης Λαζόπουλος: «Ήταν τόσος ο πόνος μου που με εκνευρίζει ο ήχος του χαμόγελού μου τότε»

Ο Λάκης Λαζόπουλος έδωσε συνέντευξη στο Τι λες τώρα και στην Κατερίνα Καραβάτου κι ανάμεσα σε άλλα μίλησε για την απώλεια της γυναίκας του αλλά και πόσο πληγωμένος ήταν.

«Σε είδα πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη και τρελάθηκα. Πήγα και είπα στον Alpha ότι υπάρχει μία καλή παρουσιάστρια και καλά παιδιά, να τους φέρουμε στην Αθήνα», είπε για την πρώτη του γνωριμία με την Κατερίνα Καραβάτου.

«Αφού έφαγα πολλές φορτούνες, σαν να έχω ηρεμήσει και λέω μπάστα, να δούμε και λίγο εσένα. Μπορεί να έχω εξωστρέφεια, αλλά έχω προβλήματα να λύσω. Κατά καιρούς πάθαινα διάφορα. Στους Μήτσους έπαθα ένα είδους σωματικό αλτσχάιμερ. Πέρασα μία διαδικασία μετά το βιβλίο και το θάνατο της Τασούλας ,μία κατάσταση να ξαναβρώ τον εαυτό μου και να θυμηθώ τα κιλά μου», δήλωσε.

Ο Λάκης Λαζόπουλος ζωγράφιζε ανέκαθεν. Παρουσίασε μάλιστα την πρώτη του έκθεση, η οποία πήγε πολύ καλά.

«Είναι η ψυχή μου, είναι το κεφάλι μου που δουλεύουν ασταμάτητα. Την ώρα που ζωγραφίζεις είσαι εσύ και αυτό που ζωγραφίζεις. Χάρηκα πολύ που τα πήγε καλά η πρώτη έκθεση μου. Μπορεί μετά από χρόνια να λέμε ότι αυτός ο ζωγράφος ήταν παλιά ηθοποιός… Για φαντάσου! Μου αρέσει να μηδενίζω, γιατί το μηδέν σου δίνει την εκκίνηση».

«Όσοι δημοσιόγραφοι με έχουν βρίσει ή πει διάφορα, ποτέ δεν με έχουν καλέσει, ποτέ δεν έχουν ζητήσει τη γνώμη μου. Αυτό για μένα είναι ένα εύσημο και μου δίνει δύναμη. Αυτή τη δύναμη την έχω από τότε που συνειδητοποίησα τον εαυτό μου, όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο. Στο πανεπιστήμιο έγινε κάτι σαν επιφοίτηση. Ήταν το μεταίχμιο που ντρεπόμουν να κάνω οτιδήποτε και είδα μία αγγελία που έλεγε «ζητούνται φοιτητές να απαγγείλουν Ρίτσο». Ήταν η πρώτη στιγμή που πήρα την απόφαση να κρατήσω τον εαυτό μου όρθιο απέναντι στο θέλω μου», είπε ο Λάκης Λαζόπουλος.

Ο θάνατος της γυναίκας του τον συγκλόνισε και συνειδητοποίησε πως δεν μπορούσε να υποκριθεί πως όλα πάνε καλά.

«Κάποια στιγμή ο πόνος μου ήταν τόσος που βλέπω τώρα το χαμόγελό μου και είναι τόσο εκνευριστικός ο ήχος που γελάω. Κατάλαβα ότι δεν μπορώ να παίζω ότι είμαι καλά και είπα ώπα, αυτή τη στιγμή περνάς κάτι πάρα πολύ δύσκολο. Σεβάστηκα τον άνθρωπο που έζησα μια ζωή δίπλα του και παραμέρισα τον κόσμο. Η αδυναμία σου είναι η ταυτότητά σου. Δεν μπορείς να παριστάνεις συνέχεια τον δυνατό».

«Υπάρχουν απαντήσεις που τις δίνει η στιγμή, υπάρχουν απαντήσεις που τις δίνει ο χρόνος και απαντήσεις που δεν παίρνεις ποτέ. Να εύχεσαι ο χρόνος να δώσει τις απαντήσεις. Όταν η ζωή σου ετοιμάζει βαλίτσες για κάτι καινούριο το να επιμένεις να γυρνάς στο παρελθόν, δεν έχει καμία λογική. Η άποψη μου είναι πάρε τις καινούριες βαλίτσες και φύγε», κατέληξε.