Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση προχώρησε ο Κώστας Φαλελάκης την Κυριακή μιλώντας στην κάμερα της εκπομπής «Τι λες τώρα» και τον δημοσιογράφο Μαρίνο Βυθούλκα. Σημείο αναφοράς δεν θα μπορούσε να μην είναι ο σύντροφος της ζωής του, Μηνάς Χατζησάββας που έφυγε από τη ζωή πριν από έξι χρόνια, όπως επίσης η κρίση της πανδημίας και το κίνημα #metoo.
Πιο συγκεκριμένα, ο Κώστας Φαλελάκης σημείωσε χαρακτηριστικά πως «μετά τον θάνατο του Μηνά, η δουλειά και οι φίλοι ήταν οι δυο πυλώνες ισορροπίας μου. Τα έχασα και τα δύο την τελευταία διετία, έχασα δηλαδή την γη κάτω από τα πόδια μου. Διαλύθηκαν όλα, τουλάχιστον σε μένα».
«Αυτά τα έξι χρόνια από τον θάνατο του Μηνά Χατζησάββα η ζωή μου είναι άνοστη. Αλλά ζω. Δεν την έκανα δηλαδή. Προσπαθώ να συμβαδίσω, να φτιάξω και γω έναν βηματισμό με κάποιον άλλον άνθρωπο. Δεν είναι όμως εύκολο, είναι πολλά τα χρόνια του συγκεκριμένου τρόπου. Δεν είμαι και νέος, είμαι 59 ετών. Ένας μεσήλικας προς ηλικιωμένο. Έχω την ελπίδα ότι θα τα καταφέρω».
«Με κανιβάλισαν πάρα πολύ τα media και σοκαρίστηκα. Μετά τον θάνατο του Μηνά κλείστηκα, δεν σήκωνα το τηλέφωνο και δεν είχα αντιληφθεί τι ακριβώς είχε γίνει. Υπήρχαν κανιβαλικές συμπεριφορές. Ακόμα δεν είχε φύγει το φέρετρο από την τελετή και γνωστός άνθρωπος της τηλεόρασης, που είχε εκπομπή τότε, δεν είναι σήμερα στη ζωή, μου έλεγαν πως «θέλει να σας μιλήσει ο κύριος τάδε». Για όνομα του Θεού! Ακόμα δεν είχε φύγει το φέρετρο και ήθελε να πάω στην εκπομπή του. Έκτοτε κατέβασα ρολά και ήμουν με πολύ οικείους, δικούς μου ανθρώπους. Έναν μήνα και κάτι μετά μπήκα ένα βράδυ στο διαδίκτυο και είδα τι ακριβώς είχε συμβεί κάνοντας και το λάθος να μπω στα σχόλια. Δεν ξέρω αν μπορούμε να το πούμε, αλλά θα με παλουκώνανε στο Σύνταγμα. «Παλιόπ@υσ@α θα σε παλουκώσουμε στο Σύνταγμα» έγραφαν».
Σχετικά με το κίνημα #metoo και όσα ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, ο Κώστας Φαλελάκης σημείωσε χαρακτηριστικά πως «το #metoo δεν χρειάζεται συνήγορο. Ας μιλήσει αυτός που έχει λόγο να μιλήσει. Είμαι από μια θεατρική γενιά όπου η αλλαζωνία και η αγένεια ήταν σχεδόν προυποθέσεις δημιουργίας. Κάτι που το δεχόμασταν σιωπηλά όλοι. Οπότε καλά κάνουν και συμβαίνουν αυτά, να τελειώνουν οι αυθεντίες και οι παντοκρατορίες.