Η Κατερίνα Καραβάτου, στην τελευταία εκπομπή της Φωλιάς των Κου Κου, είπε όσα κανείς δεν έχει ξαναπεί στο παρελθόν στον τηλεοπτικό αέρα. Σε έναν παραδειγματικό αποχαιρετισμό, η παρουσιάστρια μίλησε με μοναδικό τρόπο για τον οριστικό αποχαιρετισμό της στο Star.
«Δεν πρέπει να με κοιτάτε με αγωνία γιατί εγώ είμαι ένας πάρα πολύ αξιοπρεπής άνθρωπος, ο οποίος τιμά τη δουλειά του, τους εργοδότες του, τους συνεργάτες του και πορεύεται με αγάπη ακόμα και όταν δεν την εκλαμβάνει.
Μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν μου θα σας θυμίσει ότι και ξέρω να φέρομαι και ξέρω να εκτιμώ, Ξέρω να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες και τις δικές μου και των άλλων. Ξέρω να σηκώνομαι όταν πέφτω.
Μέρος της κρητικής μου καταγωγής μου έχει δώσει αυτήν την καλώς εννοούμενη περηφάνια. Λέει μια μαντινάδα «Καλοχαιρέτα τους πεζούς όταν καβαλικέψεις για να σε χαιρετούν κι αυτοί όταν θα ξεπεζέψεις». Η συνέπεια, η ταπεινότητα, η σεμνότητα, οι καλοί τρόποι, δεν είναι αδυναμία, είναι υποχρέωση.
Πέρασα πάρα πολλά στάδια τις τελευταίες μέρες, ας μη γελιόμαστε, και όχι μόνο τις τελευταίες μέρες, το τελευταίο πάρα πολύ μεγάλο διάστημα. Η χρονιά που πέρασε ήταν αρκούντως σκληρή και διδακτική, με λάθη από όλους μας, με γενναίες συγγνώμες και απολογίες -τουλάχιστον από μένα και τον Κρατερό Κατσούλη. Μια χρονιά πολύ εποικοδομητική, πολύ δημιουργική, πολύ ευφάνταστη και πολύ πλούσια
Κάθε αποχωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος κι εγώ βίωσα αυτή την κατάσταση έτσι ακριβώς όπως σας το λέω. Στην αρχή δεν το πίστεψα, έκανα ότι δεν καταλαβαίνω, προσπάθησα να με πείσω ότι είναι ψέματα, έκλαψα, πέρασα πάρα πολύ άσχημα, τόσο άσχημα που δεν μπορώ να σας πω καν! Πένθησα! Υπήρξα απαρηγόρητη. Στάθηκα δυνατή και μετά κατάλαβα τι ήμουν. Ήμουν πάρα πολύ θυμωμένη», εξομολογήθηκε η Κατερίνα Καραβάτου.
Στη συνέχεια, διαβάζοντας ένα απόσπασμα το βιβλίο «Να σου πω μια ιστορία», η Κατερίνα Καραβάτου είπε τα εξής: «Έρχομαι σήμερα εδώ με ψηλά το κεφάλι ως η Κατερίνα που γνωρίζετε για να αποχαιρετήσω την Κατερίνα Καραβάτου της Φωλιάς των Κου Κου. Και ήρθα εδώ για να μοιραστώ μαζί σας τα πλεονεκτήματα του να μη θυμώνουμε.
Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από μένα και θέλω να συγχωρέσω όσο πιο γρήγορα μπορώ όλους τους ανθρώπους που κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε για να μπορέσω να συνεχίσω μπροστά.
Κατέληξα σε αυτό που ήξερα πάρα πολύ καιρό και ήταν εδώ μπροστά μου. Ξέρετε ποιο ήταν αυτό; Ότι είναι σίγουρο πως το χειρότερο από το να φας ένα μήλο και να βρεις ένα σκουλήκι μέσα, είναι να φας ένα μήλο και να βρεις μισό σκουλήκι μέσα».