Η Joanne μίλησε στo Happy Day και την Όλγα Λαφαζάνη και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στις κρίσεις πανικού που πάθαινε λόγω του άγχους της αλλά και στο σοβαρό πρόβλημα όρασης που αντιμετωπίζει.
«Έχω φοβερό θέμα με το άγχος μου. Λόγω αυτού δεν είχα ποτέ σκοπό να δηλώσω συμμετοχή σε κάποιο show. Όταν ξεκίνησα το Λύκειο ήταν που άρχισα να έχω τρομερό άγχος και όταν έφτασα στην Γ’ Λυκείου που έδινα πανελλήνιες έγινε πολύ πιο έντονο, δεν ήθελα να βγαίνω από το σπίτι. Πάθαινα κρίσεις πανικού. Μετά σταμάτησα τη διαδικασία των Πανελληνίων γιατί ο οργανισμός μου δεν το άντεξε…
Θεωρητικά είναι μια ανίατη νόσος που ακόμα η ιατρική δεν έχει βρει κάποια θεραπεία. Υπάρχει μια μεμβράνη μπροστά από τα μάτια που έχει λέπτυνση στη δική μου περίπτωση. Δε λειτουργεί πολύ καλά η κεντρική όραση, δε μπορώ να εστιάσω πολύ καλά, δε βλέπω πολύ έντονα τα χρώματα και το ένα μάτι βλέπει και λίγο με κλίση.
Το κατάλαβα στα 15. Καθόμουν πάντα τελευταίο θρανίο και κάποια στιγμή απλά δεν έβλεπα. Φαντάστηκα ότι θα είχε ανέβει ο αστιγματισμός μου και λέω “θα πάω κάποια στιγμή να το δω”. Τότε είχα ένα αγόρι, δεν τον έβλεπα στο δρόμο, δεν τον χαιρετούσα, δε χαιρετούσα τη μαμά μου, κανέναν. Το αγόρι μου τότε πήγε και τους είπε, «νομίζω πρέπει να τη πάτε σε ένα γιατρό, δε νομίζω ότι πολυβλέπει»…
Στην αρχή δε το είχε πάρει πολύ ψύχραιμα αλλά το ξεπέρασα γρήγορα. Είχα και έχω πάντα ανθρώπους δίπλα μου να με βοηθάνε σε πράγματα που μπορεί να δυσκολευτώ. Μου αρέσει πάντα να κάνω πλάκα με αυτό. Μουσικά μου έχει προσφέρει πράγματα. Μου δίνει μια απελευθέρωση γιατί δε μπορώ να αντιληφθώ πράγματα που μπορεί να συμβαίνουν γύρω μου», λέει η Joanne.