Γιάννης Ζουγανέλης: «Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον μπακαλιάρο πλακί της Τζένης Καρέζη»

Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και τον Αλέξη Μίχα έδωσε ο Γιάννης Ζουγανέλης. Ο γνωστός κι αγαπημένος καλλιτέχνης μίλησε, μεταξύ άλλων, για το bullying που υπέστη στην παιδική του ηλικία, τα γράμματα της Τζένης Καρέζη, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την οικογένειά του και τη συνάντησή του με τον Άγιο Παΐσιο.

«Η υποκριτική και η μουσική είναι δυο τελείως διαφορετικές τέχνες. Η υποκριτική είναι η μοναδική τέχνη που δεν έχει υποκρισία. Ασχολήθηκα από μικρό παιδί με τον ήχο. Με συνεπήρε ο ήχος της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου Αχαρνών και η βυζαντινή μουσική. Ήμουν πολύ τυχερός που ήμουν μαθητής του αλησμόνητου Νίκου Μαμαγκάκη. Είχε στο περιβάλλον του ηθοποιούς όπως ο Χορν, ο Μινωτής και επηρεάστηκα πολύ από τις προσωπικότητες τους.

Αγαπώ και τις δυο υποστάσεις μου. Για να είμαι, όμως, απόλυτα ειλικρινής αυτό που με συνεπαίρνει περισσότερο είναι η μουσική. 15 χρονών έκανα τον πρώτο μου δίσκο στη «Λύρα» του Πατσιφά. Στο εξωτερικό έχω κάνει πράγματα, όμως δεν έχουν επικοινωνηθεί εδώ. Έχω βγάλει ένα διπλό δίσκο στην Αμερική και έτσι επικοινωνείται μέσα από τη μουσική μου η ελληνική κουλτούρα και σκέψη», είπε αρχικά ο Γιάννης Ζουγανέλης.

Αναφερόμενος στα παιδικά του χρόνια και τους γονείς του, ο Γιάννης Ζουγανέλης περιέγραψε: «Τα παιδικά μου χρόνια ήταν τρομερά όμορφα, με τρομερή ποιητικότητα. Το σπίτι μας ήταν “ανοιχτό”. Η μάνα μου ήταν μοδίστρα και ο μπαμπάς μου τεχνίτης οικοδομής. Αναλφάβητοι, αλλά εξαιρετικοί άνθρωποι. Έμαθα τη νοηματική γλώσσα από μικρή ηλικία. Είναι μια γλώσσα του βιώματος.

Βίωσα bullying στο σχολείο όμως δεν “μάσησα”. Όταν ήρθε η μάνα μου στο σχολείο για να μιλήσει με τη δασκάλα μου, δεν μπορούσε να εκφράσει το λόγο και αναρωτιόντουσαν οι συμμαθητές μου γιατί μιλάει έτσι. Εγώ τους είπα ότι είναι Ιταλίδα και ανέβηκα στην εκτίμησή τους λόγω της ξενομανίας που είχαν. Δε θα ανεχόμουν οποιονδήποτε εκφοβισμό. Όχι μόνο για τον εαυτό μου, αλλά και για οποιονδήποτε άλλο συμμαθητή ή συμμαθήτρια μου».

Ο Γιάννης Ζουγανέλης αναφέρθηκε και στη γνωριμία του με τη Τζένη Καρέζη, ενώ μίλησε και για την Αλίκη Βουγιουκλάκη: «Η Τζένη Καρέζη ήταν μια γλυκύτατη οικοδέσποινα που αγαπούσε πάρα πολύ το θέατρο και τους ηθοποιούς. Σε πολλές πρόβες και παραστάσεις έφερνε φαγητό που είχε μαγειρέψει. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον μπακαλιάρο πλακί.

Έχω κρατήσει κάποια γράμματα της Τζένης Καρέζη που αν τα διαβάσει κανείς θα νομίζει ότι είναι ερωτικά, από τον τρόπο και την περιγραφή της. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη δεν αμφισβητείται ούτε από εμένα, ούτε από κανέναν όλα αυτά τα χρόνια. Η λάμψη που είχε στο θέατρο, δεν υπήρχε στη ζωή της. Ήταν χαμηλών τόνων και νομίζω είχε μια αμυδρά, μη ελεγχόμενη κατάθλιψη».

Ο Γιάννης Ζουγανέλης μίλησε και για τη γνωριμία του με τον Άγιο Παϊσιο: «Πήγα για πρώτη φορά στο Άγιο Όρος πριν 40 χρόνια περίπου. Γνώρισα τον Άγιο Παϊσιο. Ήταν ένας ταπεινός άνθρωπος και ενδιαφερόταν πάρα πολύ για τη συνύπαρξη των ανθρώπων. Ένιωθα από τα συμφραζόμενα ότι ο γέροντας Παϊσιος “έπιασε” το ενδεχόμενο μιας δικιάς μου ματαιοδοξίας και με συμβούλευσε να είμαι φιλόδοξος, αλλά όχι ματαιόδοξος».

Μιλώντας για τις δουλειές που έχει κάνει στην τηλεόραση και ξεχωρίζει, ο Γιάννης Ζουγανέλης είπε ότι «από αυτά που έχω κάνει στην τηλεόραση, αγάπησα το “Γύρω γύρω όλοι” που απευθυνόμουν σε παιδιά. Ήμουν ο πρώτος που έκανα σάτιρα στην τηλεόραση, ξεκινώντας το 1983 με το “Γκράφιτι” στην ΕΡΤ. Αγάπησα πολύ το “Απίστευτα κι όμως ελληνικά”,  που το κάναμε για τρία χρόνια. Δεν έχει πλησιάσει καμία εκπομπή την τηλεθέαση της εκπομπής “Απίστευτα κι όμως ελληνικά”. Κάναμε μέχρι και 90%».

Ο Γιάννης Ζουγανέλης αναφέρθηκε και στη σύζυγό του, Ισιδώρα Σιδέρη, αλλά και στην κόρη του, Ελεωνόρα: «Το ότι είμαστε 40 χρόνια μαζί, οφείλεται περισσότερο στη γυναίκα μου, Ισιδώρα. Είναι μια πολύ καλή γυναίκα και εξαιρετική μάνα. Με την Ελεωνόρα είναι πολύ κοντά και έχουν ουσιαστική σχέση. Η Ελεωνόρα δεν μου είπε ποτέ ότι θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική. Έβλεπα στην τηλεόραση μια μουσική εκπομπή με τον Μίμη Πλέσσα.

Η Ελεωνόρα ήταν 2-3 χρονών και ενώ εγώ έβλεπα, εκείνη τραγουδούσε σωστά το κομμάτι. Την παρακάλεσα να τραγουδήσει ένα κομμάτι και εκείνη είχε άποψη από τότε. Τραγούδησε, ενώ δεν είχε κλείσει ούτε τα τρία της χρόνια. Όταν είδα την Ελεωνόρα να φιγουράρει σε billboard σε κεντρικό δρόμο της Νέας Υόρκης, δεν το πίστευα. Είναι πολύ τιμητικό. Θέλω οπωσδήποτε να γίνω παππούς. Μπορεί και χαζοπαππούς».