Μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη πραγματοποίησε πριν από λίγες μέρες ο Γιάννης Βαρδής, στον ραδιοφωνικό σταθμό Alpha 96,5 Θεσσαλονίκης, και ήταν άκρως αποκαλυπτικός. Ο δημοφιλής ερμηνευτής, σε μία όμορφη συζήτηση, που είχε με το πετυχημένο δίδυμο της πρωινής ραδιοφωνικής ζώνης «Alpha Πρωινό», Άγγελο Γαβρή και τη Λυδία Κοκκινά, αναφέρθηκε στο πώς βίωσε τον ερχομό του covid 19, πριν από δύο χρόνια, το πώς επηρέασε τη δουλειά του και τη ψυχολογία του, για το αν χρειάστηκε ψυχολογική υποστήριξη, αλλά και αν σκέφτηκε να αλλάξει μέχρι και επαγγελματικό προσανατολισμό, λόγω της αεργίας της μουσικής.
Με ένα low profile χαρακτήρα να τον ξεχωρίζει αλλά και με ωραίο λόγο, ο Γιάννης Βαρδής, άνοιξε την καρδιά του δημόσια, για τη σύζυγό και τα δύο τους παιδιά, δεν έκρυψε το παράπονο του για την χώρα μας και το κράτος μας που δεν έχει τιμήσει τον πατέρα του, Αντώνη Βαρδή, όπως θα του άρμοζε, ενώ για πρώτη φορά έβαλε τέλος στα δημοσιεύματα που τον ήθελαν στο φετινό Survivor, και εξήγησε τι πραγματικά συνέβη και δεν πήγε στον Άγιο Δομίνικο. Θα πήγαινε όμως και κριτής σε ένα talent show;
Mετά και την πρόσφατη άρση των μέτρων στη διασκέδαση, όλα δείχνουν πώς επιστρέφουμε στην κανονικότητά μας; Πως η πανδημία , η καραντίνα, το άνοιγμα κλείσιμο της διασκέδασης, σε επηρέασαν;
«Περιμένουμε να έρθει αυτή η κανονικότητα. Διψάμε, για αυτή την κανονικότητα, για πολλούς λόγους. Είτε, για βιοποριστικούς λόγους, για εμάς τους καλλιτέχνες, είτε για ψυχολογικούς λόγους, και αυτός είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας. Εύχομαι να είναι, το τελευταίο, που περνάμε τώρα, ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά, κάνουμε κάποιες συζητήσεις, για συναυλίες, περισσότερο προς το καλοκαίρι, γιατί τις Απόκριες νομίζω ότι τις ψιλο χάσαμε! Έχεις απόλυτο δίκιο όμως, ο κόσμος, ακόμα φοβάται, και είναι απολύτως φυσιολογικό, γιατί δεν ξέρει τί θα αντιμετωπίσει, σε κάθε χώρα, που θα πηγαίνει. Συν, ότι αλλάζουνε τα μέτρα συνεχώς. Και εμείς από τη δική μας πλευρά, τώρα τα Χριστούγεννα που κάναμε κάποιες συναυλίες, και για εμάς ήταν λίγο επίφοβο. Πιάσαμε τον εαυτό μας, και εγώ και ο Γιώργος Λιανός που συνεργαζόμαστε, να υπάρχει μία μικρή αγοραφοβία. Θεωρώ όμως ότι θα φύγει και αυτό.
Τα δύο χρόνια της πανδημίας, ένιωσες τον εαυτό σου να χρειάζεσαι ψυχολογική βοήθεια, να θέλεις να αλλάξεις επαγγελματική πορεία, φοβήθηκες, σε έχει επηρεάσει όλο αυτό;
Κοίτα, δεν μπορώ να το ξέρω, εκατό τοις εκατό, γιατί ήμουν από τους τυχερούς, που δεν είχα θέμα ψυχολογικό. Και το λέω αυτό, γιατί αν όντως υπήρχαν ψυχολογικά θέματα, ίσως ναι, να προσπαθούσα να σκεφτώ βαθύτερα, έναν διαφορετικό επαγγελματικό προσανατολισμό. Αν και θεωρώ, ότι είμαι ταγμένος για αυτό που κάνω. Πέρα από αυτό όμως, είναι και οι ανάγκες της καθημερινότητας, και οι ανάγκες της ζωής μας. Όμως ήμουν τυχερός γιατί, πριν ξεκινήσει όλη αυτή η ιστορία, είχαμε ένα μωρό παιδί στο σπίτι, νεογέννητο, και έτσι λοιπόν, από μόνοι μας, είχαμε ξεκινήσει να προσέχουμε, πριν ξεκινήσει οτιδήποτε. Προσέχαμε πάρα πολλοί γενικά, και είμασταν συνεχώς μέσα στο σπίτι. Έτσι, έχοντας μία πολύ υγιής και αρμονική σχέση με τη σύζυγό μου,
Σύζυγος, πατέρας δυο παιδιών!!! Τι είναι η οικογένεια σου για σένα;
Θεωρώ ότι, είναι τα πάντα. Είναι αρχή και τέλος. Και το λέω πολύ συχνά, αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, θα προσπαθούσα, αν είχα βρει βέβαια τον κατάλληλο άνθρωπο, να έχω κάνει νωρίτερα παιδιά. Γιατί δεν θέλω να χάσω την επαφή αυτή μεγαλώνοντας, και εγώ και τα παιδιά μου, και να μην υπάρχει χάσμα μεταξύ μας. Θέλω να είμαι κοντά τους, όσο μπορώ να τα ζήσω στο έπακρο.
Κριτής σε ένα μουσικό talent show θα ήθελες να πας;
Ναι καταρχάς, οτιδήποτε έχει σχέση με τη μουσική, μου αρέσει πάρα πολύ, το παρακολουθώ, όσο έχω ελεύθερο χρόνο. Ναι, θα μπορούσα να κουβεντιάσω, ώστε να γίνω κριτής σε ένα τάλεντ σόου. Από εκεί και πέρα όμως, για να βάλουμε και τα πράγματα στη θέση τους, και θέλω να είμαι, όσο περισσότερο μπορώ αντικειμενικός, είναι δύσκολο να βοηθήσουν τα τάλεντ σόου, τουλάχιστον, στον βαθμό που περιμένουν τα παιδιά ! Γιατί ακούω κάποια παιδιά να λένε, είναι η ευκαιρία της ζωής μου. Όχι δεν είναι η ευκαιρία της ζωής σου, είναι μία ευκαιρία που μπορεί να σε βοηθήσει, γιατί, υπάρχει αναγνωρισιμότητα λόγω της τηλεόρασης, αλλά μέχρι εκεί. Μετά πρέπει να δουλέψεις, γιατί χωρίς σκληρή δουλειά, δεν γίνεται τίποτα.
Γιατί είπες Όχι στο Survivor;
Δεν είπα όχι στο Survivor, δεν είπα ποτέ όχι. Μερικές φορές, κάνω υπομονή, για να απαντήσω, όταν έρθει, η κατάλληλη στιγμή. Είδα το όνομά μου λοιπόν, σε πολλά site, ότι θα πάω φέτος, ότι συζητάω, ότι έχω κάνει δύο ραντεβού. Λοιπόν, δεν έκανα ποτέ ραντεβού φέτος, και έχω την αίσθηση, ότι επειδή ήθελα να πάω, και αυτό είναι κάτι σημαντικό, γιατί μου το είχε κουβεντιάσει ο Γιώργος (Λιανός), από πέρσι που ξεκίνησε να είναι παρουσιαστής, «Μου λέει, Γιάννη, τα πράγματα είναι δύσκολα, θα είναι όλα κλειστά, αν θέλεις έλα, να περάσεις λίγο ελεύθερο χρόνο, κάνοντας κάτι διαφορετικό. Να το ζήσεις». Αυτό μου είπε. Πέρσι το σκεφτόμουνα πάρα πολύ, πέρσι έκανα ραντεβού, αλλά από την ημέρα που έκανα το ραντεβού, ήθελαν να φύγω, σε πέντε μέρες. Και τους εξήγησα, ότι σε πέντε μέρες, δεν προλαβαίνω, να κανονίσω, να φτιάξω κάποια πάγια, για την οικογένειά μου, που θα αφήσω πίσω. Έτσι λοιπόν τότε, το αφήσαμε. Φέτος δεν έγινε κανένα ραντεβού. Έχω την αίσθηση ότι έπαιξε ρόλο φέτος, που δεν έγινε το ραντεβού, και δεν μου το έχει πει κανένας, είναι μία δική μου σκέψη, η κουμπαριά που έχω με τον Γιώργο Λιανό. Και αν είναι αυτός ο λόγος, για την παραγωγή, έχει καλώς, γιατί νομίζω ότι είναι σωστό.
Είδαμε τον δήμο Μοσχάτου να τιμάει τον πατέρα σου, κάνοντας ονοματοδοσία στη μνήμη του! Νιώθεις ότι το κράτος, και το υπουργείο πολιτισμού, τον έχουν τιμήσει, ως θα άρμοζε, στη μεγάλη μουσική προίκα που έχει αφήσει, όπως άλλες μεγάλες μουσικές προσωπικότητες, ο Διονυσίου, ο Μπιθικώτσης, ο Καζαντζίδης και άλλοι;
Καταρχάς τον τιμάει τον δήμο Μοσχάτου αυτό που έκανε, και είμαι σίγουρος ότι έχει παίξει μεγάλο ρόλο, ο πρώτος μου ξάδερφος ο Άκης Δείξιμος, που είναι αντιδήμαρχος στον δήμο, και τουλάχιστον είναι σημαντικό, ότι πέρασε από το δημοτικό συμβούλιο. Όσον αφορά το κράτος, θεωρώ ότι, όχι μόνο τον πατέρα μου, αλλά και άλλες προσωπικότητες, δεν τις έχει τιμήσει η χώρα μας, όπως τους πρέπει. Νομίζω ότι η χώρα μας, ξεχνάει πολύ εύκολα. Ο πατέρας μου, δεν έχει φύγει πολλά χρόνια, άρα θεωρώ ότι υπάρχει χρόνος, στα επόμενα χρόνια, να τον τιμήσει, όπως του αρμόζει και όπως του άξιζε.