Ο Γεράσιμος Ανδρεάτος δίνει σπάνια συνεντεύξεις, όταν όμως το κάνει είναι πολύ ειλικρινής γύρω από τα πράγματα που τον αφορούν. Σε συνέντευξη του στην εκπομπή «Με το καλημέρα» ο Γεράσιμος Ανδρεάτος εξομολογείται για την δύσκολη περίοδο κατάθλιψης που πέρασε, αλλά και το γεγονός ότι τα τραγούδια του δεν πολυέπαιζαν στο ραδιόφωνο.
«Τώρα τελευταία τα τραγούδια μου ξανακούγονται στο ραδιόφωνο. Έχω φταίξει και εγώ με την έννοια ότι κάθομαι και περιμένω να έρθουν να με βρουν. Να αναγνωρίσουν την «αξία» μου και να έρθουν. Αυτό γινόταν τον πρώτο καιρό. Όλα τα γραφεία που κλείνουν συναυλίες, όλοι αυτοί οι άνθρωποι που παίζουν αυτό το παιχνίδι, όλα πρέπει να περάσουν από τα χέρια τους. Κι όποιος δεν βαδίζει μέσα στο παιχνίδι, μένει συστηματικά απ’ έξω.
Η κατάθλιψη
Είχα πάθει κατάθλιψη. Έπαθα μια λαχτάρα και δεν μπορούσα να τραγουδήσω σχεδόν. Αυτή η γκρίζα εποχή, που άρχισε ας πούμε να μην με πολυπαίζει το ραδιόφωνο, να μην έχω ικανές και ισχυρές συμμαχίες για να έχω καλή δουλειά, ισχυρή με τους πρώτους ας πούμε και σιγά σιγά έπεφτα, άρχισε να με επηρεάζει. Και με επηρέασε και στην φωνή. Δεν μπορούσα να τραγουδήσω καλά. Άρχισα να χάνω τα πατήματα μου, τα κέντρα μου. Άρχισα να μην διεκδικώ πρώτες δουλειές, αλλά να θέλω λίγο να κρύβομαι πίσω από κάποιον άλλο ή δίπλα σε κάποιον άλλο. Έκανα αυτό και έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα. Έκανα την προσευχή μου και πήγαινα και ψαχνόμουν σε νοσοκομεία και έκανε τσεκάπ, γενικά τεστ, τεστ κοπώσεως και έλεγα δεν μπορεί, δεν έχω τίποτα; Και δεν είχα τίποτα» αναφέρει ο Γεράσιμος Ανδρέατος.