Με βάση τις ραγδαίες εξελίξεις των ημερών, ο Ρένος Χαραλαμπίδης ξεκίνησε να εκφράζει την άποψη του, υποστηρίζοντας πως δεν είναι πάντα καλό να ακούμε το θυμικό μας και ανέφερε ιστορικά παραδείγματα για να ολοκληρώσει την τοποθέτηση του.
«Δεν είναι καλό να ακούμε το θυμικό μας πάντα. Το θυμικό είναι χρήσιμο αν είσαι ένας νεαρός που όλα δικαιολογούνται και μπορούν τα πράγματα να ξαναφτιάξουν. Όταν ο Έλληνας ακολούθησε το θυμικό του οδηγήθηκε σε τεράστιες αποτυχίες. Στους πολέμους που τα καταφέραμε το '40 κλπ, δεν άκουσε το θυμικό του, είχε προετοιμαστεί πάρα πολύ καλά και πήγε στον πόλεμο. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Ίστωρ σημαίνει Ιστορία, δηλαδή γνωρίζω. Να ένα πρόβλημα του Έλληνα σήμερα. Το 1940 η προετοιμασία του ελληνικού στρατού είχε ξεκινήσει από πολύ πριν. Ξέραν ότι θα τους επιτεθούν.»
Οι παρουσιαστές του Happy Day διέκοψαν τον ηθοποιό κατά τη διάρκεια του συλλογισμού του και τότε ξεκίνησε το «κακό»
«Ρένο, ας μην μπούμε…»
«Άφησε με! Μη με λογοκρίνεις κι εσύ.»
«Δεν σε λογοκρίνω, απλά δεν θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή θα μας βοηθήσει να κάνουμε μια αναδρομή σε τόσο παρελθοντικά γεγονότα…» υποστήριξε η Σταματίνα Τσιμτσιλή.
«Παρελθόν το '40;»
«Είναι παρελθόν. Παρελθόν που έχει καθορίσει το παρόν και το μέλλον μας»
«Ε άσε με τα να πω, αφού με κάλεσες στην εκπομπή σου. Παιδιά, όταν μιλάμε, να κάνω και μία παρατήρηση στις εκπομπές σας. Εγώ έχω μια σκέψη που τελειώνει σε δεκαπέντε δευτερόλεπτα. Αν πετάγεται ο καθένας και πει κάτι, θα μου πάρει οκτώ λεπτά και θα νομίζεις ότι μιλάω πολύ, ενώ στην πραγματικότητα δε με άφησες να πω αυτό που θέλω» συνέχισε τις παρατηρήσεις ο Ρένος Χαραλαμπίδης, ο οποίος στη συνέχεια φάνηκε να ολοκληρώνει αυτό που ήθελε να πει και τότε η Σταματίνα Τσιμτσιλή του έκανε δεύτερη ερώτηση, την οποία άκουσε με προσοχή, ωστόσο στο τέλος της ξάφνιασε την παρουσιάστρια και η θερμοκρασία στο στούντιο άρχισε να ανεβαίνει…
«Ναι… δεν είπα όμως αυτό που ήθελα. Θέλεις να βάλουμε το χρονόμετρο να δεις ότι δε θα μου πάρει πάνω από 70 δευτερόλεπτα;»
«Δεν κάνουμε debate. Για ποιο λόγο να το κάνουμε αυτό; Να σου πω, έχεις έρθει με αυτό το απωθημένο, ότι δεν σε αφήνουν να μιλήσεις;»
«Έχω έρθει για να μου πάρεις μια συνέντευξη.»
«Ναι βεβαίως, αλλά ερώτηση σου έκανα για να πάω παρακάτω τη σκέψη σου.»
«Δεν απάντησα όμως. Δεν την πας παρακάτω, την κόβεις. Συγγνώμη που είμαι επιθετικός, αλλά…»
«Είσαι πολύ επιθετικός και δεν χρειάζεται. Νομίζω ότι αυτές τις μέρες που διανύουμε, καλό είναι να είμαστε όλοι λίγο χαλαροί και ψύχραιμοι.»