Ο χορευτής, χορογράφος και ηθοποιός Ιβάν Σβιτάιλο, τον οποίο το ευρύ κοινό γνώρισε μέσα από τη συμμετοχή του στο J2US μίλησε στο περιοδικό YES! και στον Ανδρέα Θεοδώρου για τον ρατσισμό που δέχτηκε σε μικρότερη ηλικία.
Πώς αντέδρασε ο περίγυρος σου όταν έμαθε ότι σου αρέσει ο χορός;
Δεν ήταν εύκολο. Ακόμα και μέσα στην οικογένεια μου δημιουργήθηκε ρήξη με τον μεγαλύτερο αδελφό και τη μητέρα μου. Εκείνη θεωρούσε πως αυτό είναι κάτι δικό μου και ο αδελφός μου πίστευε πως λεφτά βγάζεις με το μυαλό σου, ενώ ο χορός είναι κάτι σαν ακροβατική.
Οι συμμαθητές σου πως σε αντιμετώπιζαν βλέποντας σε να χορεύεις;
Υπήρχαν διάφορα αρνητικά σχόλια από αγόρια μεγαλύτερων τάξεων, του τύπου ότι ο χορός δεν είναι κάτι αντρικό. Ουσιαστικά είχα δεχτεί ρατσισμό και bullying επειδή ήμουν από μια ξένη χώρα και μου άρεσαν διαφορετικά πράγματα. Συνάντησα φοβερές προκαταλήψεις και μάλιστα από παιδιά.
Πώς αντέδρασες στα σχόλια αυτά;
Έχω δείρει για να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, πάντα όμως αφότου μου είχαν επιτεθεί. Σε κίνδυνο έχω βρεθεί ακόμη και για την καταγωγή μου, αλλά και για το γεγονός πως δεν εντάχθηκα ποτέ σε κάποια κλίκα. Ευτυχώς όμως, η φύση με έκανε πολύ γερό παιδί και σε τίμιες μάχες δε λύγισα ποτέ. Δεν είχα άλλη επιλογή άλλωστε.
Γιατί το λες αυτό;
Γιατί μεγάλωσα στην Αθήνα με τη μητέρα μου να εργάζεται πολύ και να μην μπορεί να είναι παρούσα σε κάθε φάση της ζωής μου. Έτσι λοιπόν έπρεπε να το διαχειριστώ μόνος μου.
Διαβάστε ακόμα:
«Θυμάμαι να κάθομαι μπροστά στην τηλεόραση και να απομνημονεύω τις διαφημίσεις»