«Δεν ασχολήθηκε με αυτό ποτέ. Ήταν κάτι που ήξερε εκ των προτέρων. Δεν μιλάω για αυτό το θέμα. Ήταν κι αυτό ίσως μια επιπολαιότητα της ηλικίας. Δεν ήμουν έτοιμος για αυτό. Έρωτας ήταν, αλλά δεν ξέρω κι εγώ… Μέσα μου ήξερα ότι δε θα πάει καλά. Δεν ήθελα ίσως να το αποδεχτώ ότι δε θα πάει καλά. Για πολλούς λόγους που ένας 24χρονος άντρας πιέζεται να σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο. Αλλά χρόνια μετά, και αφού είχε πληγωθεί όταν εγκατέλειψα τη συζυγική εστία. Τη σχέση μας ουσιαστικά, όταν αποφάσισα να φύγω. Και μου είπε ποτέ δε θα σε ξαναδώ. Κάποια μέρα 10 χρόνια μετά. Μου τραβάει το παντελόνι ένα παιδάκι και λέει «Μαμά, μαμά ο Δάγκας». Είχαν γίνει οι μεν και οι δε. Γυρίζω και βλέπω ένα παιδάκι που μου τράβαγε το παντελόνι και την πρώην σύζυγο μου να κρατάει ένα άλλο μωρό στην αγκαλιά. Και μου λέει τελικά όχι μόνο σε ξαναείδα, αλλά μου επιβάλλουν στο σπίτι να σε βλέπω κιόλας.
Μου αρέσουν τα παιδιά και νομίζω με αγαπούν κι εκείνα. Έχουμε πολύ στενή επαφή. Αλλά πιστεύω πια ότι δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι φτιαγμένοι για να επιτεύξουμε τους ίδιους στόχους.»