Η Δέσποινα Μοιραράκη εκμυστηρεύτηκε στην εκπομπή «Καλύτερα δεν γίνεται» και στον Κώστα Τσουρό για τα φτωχά και δύσκολα παιδικά της χρόνια και την απώλεια του πατέρα της. «Μου έλειψε στην παιδική μου ηλικία ο πατέρας μου, γιατί έμεινα ορφανή. Επειδή είχε λείψει ο μπαμπάς μου, μέχρι τα 17 δεν μπορούσαμε να βγούμε από το σπίτι. Μας είχε πολύ περιορισμένα η μαμά μου. Δεν μπορούσαμε να πάμε σινεμά, δεν μπορούσαμε να πάμε θέατρο. Πήγαινα σχολείο και έλεγαν τα παιδάκια «πήγαμε στο Ναύπλιο» με τον μπαμπά και τη μαμά εκδρομή και εγώ όχι μόνο δεν μπορούσα να πω ότι πήγα κάπου, δεν ήξερα πως είναι αυτό το Ναύπλιο. Δύσκολη ζωή και πολύ φτωχή ζωή. Πήγαινα στο σχολείο και ανέβαινα τα σκαλιά τελευταία για να μη φαίνονται τα παπούτσια μου ότι είναι σπασμένα και να μου το λένε κάθε μέρα οι συμμαθήτριες μου. Ανέβαινα τα σκαλιά και μου το έλεγαν. Εγώ δεν μπορούσα να το αλλάξω. Είμαι τύπος που προσπαθώ να αποφεύγω, όχι να δημιουργώ. Πήγαινα τελευταία στα σκαλιά για να μην μου το ξαναπούν. Γιατί δεν άντεχα να το ακούω», ανέφερε συγκεκριμένα η Δέσποινα Μοιραράκη.
«Ανέβαινα τελευταία τα σκαλιά στο σχολείο για να μη φαίνονται τα παπούτσια μου που ήταν σκισμένα»
