100 χρόνια ελληνική δισκογραφία: Η χρυσή δεκαετία του ’60

100 χρόνια ελληνική δισκογραφία, «Η χρυσή δεκαετία του ’60» (Α’ Μέρος) – Eπεισόδιο 3 – Μία νέα δεκαετία ανατέλλει για την ελληνική δισκογραφία. Η δεκαετία του ’60 έρχεται με φόρα για να τα αλλάξει όλα. Η εποχή του γραμμοφώνου μας αποχαιρετά οριστικά και τα πρώτα πικ απ κάνουν την εμφάνισή τους στα εύπορα αθηναϊκά σπίτια.

Στις εγκαταστάσεις της Columbia δημιουργούνται δύο νέα στούντιο, εφάμιλλα των καλύτερων της Ευρώπης, και πραγματοποιείται η πρώτη στερεοφωνική ηχογράφηση. Παράλληλα κυκλοφορούν οι πρώτοι LP δίσκοι 33 στροφών, που μαζί με τα θρυλικά 45άρια πλημμυρίζουν σιγά σιγά την αγορά.

Ο άνθρωπος που θα συνδέσει άρρηκτα το όνομά του με τη νέα αυτή χρυσή μουσική δεκαετία και την άνθηση της ελληνικής δισκογραφίας είναι ο Μίκης Θεοδωράκης. Στις πλάτες του θα ακουμπήσει μια ολόκληρη γενιά που θέλησε ν’ αλλάξει τον κόσμο.

Ο Θεοδωράκης και ο Χατζιδάκις σηματοδοτούν μια νέα εποχή για την ελληνική μουσική. Το έντεχνο τραγούδι στη δισκογραφία είναι γεγονός μέσα από μία σειρά εμβληματικών κύκλων τραγουδιών και αντίστοιχων δίσκων. «Επιτάφιος». «Μυθολογία». «Άξιον εστί».

Η δισκογραφία ανοίγει για πρώτη φορά την πόρτα της στους ποιητές, αλλά και σε μία νέα γενιά ταλαντούχων συνθετών και στιχουργών. Ο Σταύρος Ξαρχάκος ξεχωρίζει και γίνεται σύντομα ο τρίτος πόλος για το έντεχνο λαϊκό τραγούδι.

Στην κορυφή της δισκογραφικής πυραμίδας δεσπόζει η κραταιά Columbia, τα ηνία της οποίας κρατάει ο νεαρός Τάκης Β. Λαμπρόπουλος, ο άνθρωπος που θα ταυτίσει το όνομα του με τη χρυσή εποχή της δισκογραφίας.

Στις αρχές της δεκαετίας τα πρώτα του βήματα κάνει στη δισκογραφία και ο νεαρός Μάκης Μάτσας, που καταφέρνει να γλιτώσει από την χρεοκοπία την άλλοτε ανταγωνίστρια εταιρεία Odeon Parlophone. Παράλληλα, κι όσο προχωράει η δεκαετία, νέες μικρότερες εταιρείες κάνουν την εμφάνισή τους.

Στο λαϊκό τραγούδι ο Καζαντζίδης συνεχίζει να είναι το απόλυτο λαϊκό ίνδαλμα, αλλά και η φωνή των ξενιτεμένων Ελλήνων. Την ίδια στιγμή η ελληνική δισκογραφία επηρεάζεται από την επέλαση των ινδικών ταινιών που σπάνε ταμεία και οι δίσκοι με τα λεγόμενα «ινδοπρεπή» τραγούδια κάνουν χρυσές πωλήσεις.