«Διαβάζοντας την από 16-10-2012 ανακοίνωση των «200» εργαζομένων στις Εκδόσεις Λυμπέρη, την οποία θεωρώ άδικη, γεμάτη ανακρίβειες, έως και παραπλανητική, αισθάνομαι την ανάγκη να απαντήσω τόσο στο σύνολο της, όσο και στα σημεία.
Πρώτα απ’ όλα θέλω να σας δηλώσω για μια ακόμη φορά ότι έκανα ΤΑ ΠΑΝΤΑ, όπως εξήγησα αναλυτικά στην από 7-11-2012 επιστολή μου, προς κάθε κατεύθυνση, μέχρι και την τελευταία ημέρα, για να μπορέσει να σωθεί η εταιρία, που έχτισα απ’ το μηδέν και διηύθυνα με αγάπη, πάθος, όραμα και αφοσίωση για 32 χρόνια. Τις προσπάθειες αυτές τις γνωρίζουν καλά τόσο οι συγκεκριμένες 4 πιστώτριες τράπεζες, ΕΘΝΙΚΗ, EUROBANK, ΕΜΠΟΡΙΚΗ και ΚΥΠΡΟΥ, τις οποίες πιέζαμε για λύση μέχρι και την τελευταία στιγμή, όσο και η πολιτική ηγεσία, σε μια ύστατη προσπάθεια, που έκανα για να σωθούν οι 500 θέσεις εργασίας στον Όμιλο, αλλά και η σωρεία επενδυτών, στους οποίους απευθύνθηκα προσωπικά.
Ότι είπα σε σας τους εργαζόμενους τα τελευταία δυόμιση χρόνια ήταν η αλήθεια και μόνον η ΑΛΗΘΕΙΑ! Έδωσα τα πάντα! Τα έδωσα ΟΛΑ για σας τους εργαζόμενους και οι πολλοί το γνωρίζουν καλά! Όλοι γνωρίζετε ότι τον περασμένο Δεκέμβριο εκποιήσαμε τον ραδιοφωνικό σταθμό ΕΝ ΛΕΥΚΩ προκειμένου να πληρωθούν όλοι οι εργαζόμενοι στον Όμιλο τον μισθό και το δώρο Χριστουγέννων, αλλά και το μισθό σας για τους αμέσως επόμενους μήνες!
Αντίθετα και με μεγάλη μου λύπη, διάβασα μια ανακοίνωση με πολλές ανακρίβειες και ψεύδη, τα οποία αρνούμαι να πιστέψω ότι ισχυρίζονται και έχουν υπογράψει 200 εργαζόμενοι! Σε ότι αφορά στις μειώσεις:
1) Όλες οι μειώσεις μισθών που έγιναν τα τελευταία δυόμιση χρόνια αφορούσαν τους υψηλόμισθους εργαζόμενους ανάμεσα σας και μόνον αυτούς!
2) Ουδέποτε έγινε μείωση μισθού σε εργαζόμενο με μισθό κάτω των 1.200€!
3) Οι περικοπές , οι οποίες έγιναν πάντα μετά από διαβουλεύσεις μαζί σας και πάντα με τη δική σας σύμφωνη γνώμη ήταν:
1η μείωση: Ιούνιος 2010: εργαζόμενοι με αποδοχές έως 2.600€: Ουδεμία μείωση! « με αποδοχές από 2.600 έως 4.000€: -5%
« « από 4.000 έως 6.000€: – 10%
« « από 6.000 έως 8.000€: -15%
« « από 8.000€ και πάνω: -20%.
Ναι! Δυστυχώς έδινα μισθούς άνω των 8.000€ σε αρκετούς εργαζόμενους και όχι μόνο σε περιορισμένα διευθυντικά στελέχη. Αποδεικνύεται εκ των υστέρων ότι η γαλαντομία μου στους μισθούς υπήρξε καταλυτική για την πορεία της εταιρίας, κάτι για το οποίο σήμερα κατηγορούμαι! Έφτασα να δίνω και μισθούς έως και 19.000€ μηνιαίως (ναι, δεκαεννέα χιλιάδες ευρώ!), σε συνεργάτες, οι οποίοι σήμερα διαμαρτύρονται ανάμεσα σας.
2η μείωση: Απρίλιος 2011: -10% σε όλους τους εργαζόμενους άνω των 1.260€, πάντα μετά από διαβουλεύσεις με τους εργαζόμενους και μετά από τη σύμφωνη γνώμη τους.
Εφαρμόσαμε επί πλέον, μετά από τις σχετικές διαβουλεύσεις με τους εργαζόμενους, το μέτρο της 4-ήμερης εργασίας, για 5 μήνες (Αύγουστος –Δεκέμβριος 2012), αφού η δουλειά μας είχε μειωθεί σημαντικά και προκειμένου να μην χαθούν άλλες θέσεις εργασίας. Αυτό πίστευα τότε ότι θα ήταν και το τελευταίο επώδυνο μέτρο.
Όμως στη συνέχεια διαψευστήκαμε και η κρίση το 2012 συνεχίστηκε εντονότερη με νέα δραματική πτώση στα διαφημιστικά έσοδα (επιπλέον -50% σε σύγκριση με το 2011). Έτσι αναγκαστικά και στην προσπάθεια να επιβιώσουμε προχωρήσαμε στις τελευταίες παρακάτω περικοπές:
3η μείωση: Ιανουάριος 2012: -10 % περίπου σε όλους τους εργαζόμενους με μισθό άνω των 1.200€
Επίσης εφαρμόσαμε και πάλι μετά από διαβουλεύσεις, 4-ήμερη εργασία από 10 Μαρτίου έως και σήμερα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε καμία μείωση δεν αγγίξαμε τις συλλογικές συμβάσεις, παρ’ όλο που δεν είμαστε μέλη στον ΣΕΠΤ, κάτι το οποίο προσωπικά θεωρώ άδικο αφού έχει ως αποτέλεσμα την άνιση μεταχείριση μεταξύ των εργαζομένων.
Αρκεί να αναφέρω 2-3 τρανταχτά παραδείγματα.
1) Διορθώτρια κειμένων είχε μισθό 3.033€ για 6-ωρη εργασία ! Στην προσπάθεια εξυγίανσης της εταιρίας και προσβλέποντας πάντα μακροπρόθεσμα της καταγγέλθηκε με προειδοποίηση η σύμβαση με αποζημίωση 84.000€! (με το προηγούμενο καθεστώς ήταν αδύνατο να βρεθούν τα χρήματα για την αποζημίωση)
2) Διορθώτρια, που εργάζεται μέχρι και σήμερα και δεν δέχτηκε να μειωθεί ο μισθός της, ο οποίος ακόμη και σήμερα είναι 2.675€!
3) Διορθώτρια, που επίσης δεν δέχτηκε τη μείωση μέχρι και την τελευταία ημέρα εργασίας της είχε μισθό 2.219€!
4) Εργαζόμενη στην επεξεργασία εικόνας, η οποία επίσης δεν δέχτηκε οποιαδήποτε μείωση: 1.947€ μέχρι και σήμερα.
Ναι, πράγματι, όπως πρώτος ομολόγησα και στην από 7-11-2012 επιστολή μου, τους τελευταίους μήνες, κατά τους οποίους με κόπο καταβάλαμε μόλις τον μισό μισθό κάθε μήνα, είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχουν και πολλοί εργαζόμενοι, οι οποίοι έπαιρναν τους τελευταίους μήνες μόλις 400€. Υπήρχαν όμως εξ ίσου πολλοί εργαζόμενοι, οι οποίοι ακόμη και με τον μισό μισθό που καταβάλαμε, έπαιρναν περισσότερα χρήματα από έναν κανονικό μισθό σε άλλη εκδοτική εταιρία σήμερα.
Σας προσέφερα άψογες συνθήκες εργασίας σε σχέση με άλλες εταιρίες και ακόμη και το μεταφορικό σας κόστος είχα φροντίσει να είναι μηδενικό, εάν το επιλέγατε, αφού υπήρχε καθημερινά στη διάθεση σας δωρεάν μεταφορικό μέσο, πούλμαν, για τις μεταφορές όλων των εργαζομένων προς και από την εταιρία.
Τέλος, αλλά σε καμία περίπτωση τελευταίο, όπως υποσχέθηκα και στην από 7-11-2012 επιστολή μου, η βαθιά μου επιθυμία και η φροντίδα μου είναι να πάρουν όλοι οι εργαζόμενοι τα χρήματα τους! Σε μια ύστατη προσπάθεια να σας απεμπλέξω από οποιαδήποτε δικαστική ταλαιπωρία ετών, πιθανότατα χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, πρότεινα τα εξής:
1) Άμεση καταγγελία των συμβάσεων εργασίας σας, προκειμένου να ενταχτείτε ΑΜΕΣΑ στο ταμείο ανεργίας.
2) Την έγγραφη αναγνώριση των οφειλομένων για τα δεδουλευμένα και την αποζημίωση που αναλογεί στον καθένα από τους εργαζόμενους.
3) Την παροχή, έστω την ύστατη ώρα, πρόσθετων εξασφαλίσεων για την ικανοποίηση μεγάλου μέρους των οφειλομένων και σε σύντομο χρονικό διάστημα.
4) Την εκχώρηση στους εργαζόμενους του συνόλου των απαιτήσεων, που η εταιρία έχει να εισπράξει από πελάτες της και που ανέρχονται σε €600.000 περίπου.
Ενώ με κάθε καλή πρόθεση και διάθεση έχουν προταθεί από πλευράς των πληρεξούσιων δικηγόρων μου όλα τα ανωτέρω εδώ και 10 ημέρες, καμία απάντηση δεν υπάρχει και το μόνο που βλέπει κανείς είναι ανυπόγραφες ανακοινώσεις κάποιων εργαζομένων.
Σας καλώ ακόμη και τώρα, την ύστατη στιγμή, να αποδεχτείτε την πρόταση μας, ώστε να πάρετε όσο δυνατόν περισσότερα από τα οφειλόμενα το συντομότερο δυνατόν.
Αντώνης Λυμπέρης».
Σας παραθέτουμε και την ανακοίνωση που είχαν βγάλει οι 200 εργαζόμενοι
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΥΜΠΕΡΗ Α.Ε.
200 εργαζόμενοι 15 περιοδικά 2 ραδιοφωνικό σταθμοί ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
Πριν από δυόμισι χρόνια, εμείς οι εργαζόμενοι των Εκδόσεων Λυμπέρη, κληθήκαμε να στηρίξουμε τον «καπετάνιο», Αντώνη Λυμπέρη, για να μην βουλιάξει το «καράβι», όπως του άρεσε να επαναλαμβάνει. Σε αυτά τα δυόμισι χρόνια έχουμε υποστεί τρεις μειώσεις μισθών – πολλοί και τέσσερις. Κατά τον προηγούμενο, όπως και φέτος, υποχρεωτικά περιήλθαμε σε εκ περιτροπής (4μερη) εργασία, που σήμαινε κι άλλη συρρίκνωση των αποδοχών μας. Το τελευταίο οκτάμηνο αρχίσαμε να πληρωνόμαστε «έναντι» αυτών των κατακερματισμένων αποδοχών μας, οι οποίες στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν ξεπερνούσαν τα 400 ευρώ.
Σήμερα, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΗΡΩΘΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΣΟ ΕΥΡΩ για τους τελευταίους τέσσερις μήνες, κατά τους οποίους δουλεύαμε ακόμα πιο σκληρά, παρά τα ελάχιστα αποθέματα κουράγιου. Την Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012, ο «καπετάνιος» με ένα επιτηδευμένα «συγκινητικό» e-mail (που έκανε πολλούς φίλους του από τα media και όχι μόνο, να σπεύσουν να προσφέρουν χαρτομάντιλο παρηγοριάς στην οικογένεια Λυμπέρη) ανακοίνωσε τον τερματισμό της λειτουργίας των Εκδόσεων Λυμπέρη στους 200 εργαζόμενους που έχουμε απομείνει εδώ, στο -ήδη-, από καιρό, λεηλατημένο κτίριο του Κορωπίου. Δεν ήταν εδώ. Δεν ήταν μαζί μας.
Ο «καπετάνιος» είχε προλάβει και είχε «σωσίβια», που, κάτω από εξαιρετικά αμφιβόλου νομικής υπόστασης ενέργειες, πήρε μαζί του: Τα περιοδικά Hello!, ΕΓΩ Weekly, 7 Μέρες TV, και Τηλεκοντρόλ. Ο «τίμιος επιχειρηματίας» -όπως, πολλές φορές άφηνε να εννοηθεί για τον εαυτό του, όταν μιλούσε για άλλους «κακούς» εκδότες συναδέλφους του- μόλις την Τετάρτη 31 Οκτωβρίου, ενημέρωσε πως πρέπει να κάνουμε υπομονή άλλες πέντε μέρες, καθώς θα είχε απάντηση για το περίφημο «δάνειο» που θα έπαιρνε από τις τράπεζες. Διαφορετικά, όπως είπε, θα άρχιζε τις επαφές για την μετακίνηση κάποιων τίτλων περιοδικών σε ενδιαφερόμενο επιχειρηματία.
Όμως, ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙA; Η παραχώρηση των τίτλων είχε, ήδη, δρομολογηθεί εδώ και πολλούς μήνες, με τη σύσταση παράλληλων εταιρικών σχημάτων από το Μάρτιο του 2012! Ο «καπετάνιος», ακόμα και την τελευταία στιγμή, έλεγε ασύστολα ψέματα. Έλεγε κατά συρροή ψέματα σε διακόσιους εργαζόμενους στους οποίους όφειλε τέσσερις μισθούς, οι οποίοι δεν είχαν χρήματα ούτε για τα εισιτήρια τους πλέον, κι όμως ταξίδευαν μέχρι την άλλη άκρη της Αττικής, για να κυκλοφορήσουν στην ώρα τους και στην εντέλεια όλα τα περιοδικά του. Μέχρι σήμερα εμείς παραμένουμε εδώ, εφόσον δεν έχουμε απολυθεί, στο άδειο κτίριο του Κορωπίου, για να υπερασπιστούμε τα δίκαια και αυτονόητα.
Εμείς, οι διακόσιοι εναπομείναντες εργαζόμενοι στο «καράβι» του Αντώνη Λυμπέρη,
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ: Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων μας, καθώς και της αποζημίωσής μας. • Έλεγχο αρμοδίων Αρχών για τη νομιμότητα της κυκλοφορίας των τεσσάρων εντύπων που παραχώρησε στο νέο εκδοτικό σχήμα, ενώ ήδη υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις, μετά από τα ασφαλιστικά μέτρα που καταθέσαμε, οι οποίες ρητώς απαγορεύουν κάθε μεταβολή των περιουσιακών στοιχείων της Εταιρείας. • Οι αρμόδιες Αρχές να διασφαλίσουν την είσπραξη των οφειλών του εργοδότη μας προς το Ταμείο μας, που αγγίζουν τα 3.000.000 ευρώ. • Οι συνδικαλιστικές Ενώσεις του Τύπου και των ΜΜΕ να παραμείνουν αλληλέγγυες στις προσπάθειες μας και να συνεχίσουν όλες τις συνδικαλιστικές και νομικές κινήσεις για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας. • Τα ΜΜΕ που ασχολούνται με το θέμα μας να τηρούν τουλάχιστον τη στοιχειώδη δημοσιογραφική δεοντολογία, που επιτάσσει να ακούγονται όλες οι πλευρές, άρα και η πλευρά των εργαζομένων.
• Το αναγνωστικό κοινό και, γενικώς, όλους τους ενδιαφερόμενους, να συμπαρασταθούν εμπράκτως στον αγώνα μας, μεταξύ άλλων επιλέγοντας να μην αγοράζουν τα τέσσερα έντυπα που, κάτω από αμφισβητούμενες συνθήκες, άρχισαν να εκδίδονται από νέα εκδοτικά σχήματα εις βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
ΔΕΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ ΜΑΣ ΟΥΤΕ ΤΙΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΜΑΣ